Po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego jest obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia w sytuacji, gdy strona postępowania zażąda, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej, jego kontroli.
Powiązanie przesłanki opuszczenia miejsca stałego zamieszkania z kwestią dobrowolności ma jedynie takie znaczenie, że nie może dojść do wymeldowania tak długo, jak długo zainteresowany może podjąć próby przywrócenia zamieszkiwania, usunięcia skutków zastosowania przymusu, likwidacji stanu niezgodnego z jego wolą, a polegającego na braku możliwości zamieszkiwania. Wyczerpanie bezskuteczne tych środków
Opuszczenie miejsca stałego pobytu musi mieć charakter trwały i dobrowolny, przy czym przez brak dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu należy rozumieć sytuację, w której osoba "wymeldowywana" została pozbawiona prawa korzystania z lokalu na skutek bezprawnego działania osób trzecich.
Deklarowany zamiar stałego pobytu musi znajdować obiektywne potwierdzenie w zgromadzonych dowodach a tego rodzaju sytuacja w przedmiotowej sprawie nie występuje. Dalsze zameldowanie byłoby w istocie utrzymywaniem fikcji meldunkowej.
Przez pojęcie ,, zagadnienia wstępnego ’ należy rozumieć kwestie prawne, które ujawniły się w toku postępowania i dotyczą istotnej dla sprawy przesłanki decyzji lub postanowienia albo z przepisów prawa materialnego wynika wprost konieczność rozstrzygnięcia danej kwestii prawnej. Zagadnienie wstępne musi wpływać na rozstrzygnięcie sprawy, w której toczy się postępowanie ,, główne ’, a ponadto musi zachodzić
Przesłanka opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego jest spełniona wówczas, gdy opuszczenie to ma charakter trwały i jest dobrowolne. Innymi słowy chodzi o sytuację, w której osoba fizyczna nie przebywa w lokalu mieszkalnym, w którym miała zorganizowane centrum życiowe, a nieprzebywanie to jest wynikiem woli tej osoby.
Ochrona praw do lokalu, w szczególności przywrócenie posiadaczowi władztwa nad lokalem może być dochodzona przed sądem powszechnym, nie zaś w drodze postępowania o wymeldowanie czy zameldowanie w lokalu.
Obowiązkiem organu jest ustalenie niedopełnienia przez stronę obowiązku wymeldowania w sytuacji faktycznego opuszczenia miejsca pobytu, a tym bardziej fikcyjnego tam zameldowania. Zasadniczo chodzi tu o sytuację, w której osoba fizyczna nie przebywa w lokalu mieszkalnym, w którym jest zameldowana na pobyt stały, a jest to wynikiem jej woli.
Przepis art. 138 ustawy o cudzoziemcach zawiera sankcjonującą normę prawną, która łączy odpowiedzialność przewoźnika z obiektywnym naruszeniem prawa, polegającym na przywiezieniu do granicy cudzoziemca nieposiadającego ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy, wymaganej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Obowiązek meldunkowy ma charakter ewidencyjny - chodzi o rejestrację danych o miejscu pobytu osób i nic nie przemawia za tym, aby w razie opuszczenia miejsca pobytu w wyniku przymusu państwowego utrzymywać w rejestrze dane, które są niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy.
Uzyskanie stosownego orzeczenia, np. w zakresie opróżnienia lokalu może pociągać za sobą możliwość wymeldowania. Dlatego trwające w odniesieniu do przedmiotowego lokalu spory cywilne pomiędzy stronami postępowania nie mają wpływu na wynik sprawy. O tym właśnie przesądza ewidencyjny charakter zameldowania, choć określone działania prawne mogą obrazować istnienie uzewnętrznionego zamiaru przebywania
Przez dobrowolność i trwałość rozumie się sytuację w której m.in. osoba, której dotyczy postępowanie, nie utrzymuje żadnego kontaktu z lokalem mieszkalnym, wyprowadziła z niego rzeczy, jej centrum życiowe znajduje się poza lokalem.
Dowód z przesłuchania stron może zostać przeprowadzony ze względu na brak innych dowodów w sprawie.
Przesłanka opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego jest spełniona wówczas, gdy opuszczenie to ma charakter trwały i jest dobrowolne, a więc osoba fizyczna nie przebywa w lokalu mieszkalnym, w którym miała zorganizowane centrum życiowe, a nieprzebywanie to jest wynikiem woli tej osoby. Jednocześnie osoba ta przejawia wolę skoncentrowania w innym miejscu swoich spraw życiowych, w tym założenia
Zamiar stałego pobytu pod oznaczonym adresem nie musi się przejawiać w podejmowaniu środków prawnych w celu przywrócenia naruszonego posiadania. Podejmowanie tego rodzaju środków prawnych tj. wystąpienie z powództwem posesoryjnym jest jednak oceniane w toku postępowania administracyjnego w przedmiocie wymeldowania, jako okoliczność uzasadniająca przyjęcie, że strona wbrew własnej woli opuściła lokal
Zasada proporcjonalności ma zastosowanie przede wszystkim wówczas, gdy przepis ustawy pozwala na wydanie decyzji o charakterze uznaniowym. Takiego charakteru nie ma decyzja o wydaleniu cudzoziemca w terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
To, co może stanowić okoliczność lub dowód warunkujący wznowienie postępowania podlega ocenie w kontekście konkretnej sprawy.
Należy odróżnić warunki formalne wniosku od elementów materialnoprawnych stanowiących potwierdzenie przesłanek merytorycznych do przyznania lub potwierdzenia określonego prawa wnioskodawcy. Ocena spełnienia wymogów materialnoprawnych wniosku powinna być dokonywana już podczas merytorycznego rozpatrywania sprawy, w przeciwnym razie etap rozpoznania sprawy przeniósłby się do fazy wszczęcia postępowania
Pojęcie porządku i bezpieczeństwa publicznego jest zwrotem znaczeniowo nieostrym, który nie został zdefiniowany. W doktrynie przyjmuje się, że pojęcie bezpieczeństwa publicznego dotyczy ochrony przed bezprawnymi zamachami naruszającymi określone dobra np. życie, zdrowie, mienie, zaś porządek publiczny obejmuje stan przestrzegania zasad konstytucyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania prawa
