Wyrok NSA z dnia 20 maja 2016 r., sygn. II OSK 2229/14

Opuszczenie miejsca stałego pobytu musi mieć charakter trwały i dobrowolny, przy czym przez brak dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu należy rozumieć sytuację, w której osoba "wymeldowywana" została pozbawiona prawa korzystania z lokalu na skutek bezprawnego działania osób trzecich.

Teza od Redakcji

Dnia 20 maja 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie sędzia NSA Leszek Kamiński sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 672/13 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 672/13 oddalił skargę A. K. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Burmistrz Płotów decyzją z dnia [...] października 2010 r. nr [...] orzekł o wymeldowaniu A. K. z pobytu stałego z lokalu położonego przy ul. [...] [...] w P. Wojewoda Zachodniopomorski decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi.

Po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania wyjaśniającego Burmistrz Płotów w dniu [...] lutego 2013 r. wydał decyzję nr [...], którą orzekł o wymeldowaniu A. K. z pobytu stałego z lokalu położonego przy ul. [...] [...] w P.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że A. K. nie zamieszkuje w lokalu położonym w miejscowości P. przy ul. [...] [...], a lokal ten w dniu 3 lutego 2011 r. został sprzedany przez rodziców A. K. A. L. i P. L. w stanie wolnym od osób i rzeczy. W dniu 10 lipca 2012 r. A. K. podał, że w lokalu tym nie przebywa od 22 grudnia 2012 r., a z informacji uzyskanej od Centralnego Zarządu Służby Więziennej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2012 r. wynika, że odbywa on karę pozbawienia wolności od [...] stycznia 2011 r. do [...] lutego 2018 r. i jest osadzony w Zakładzie Karnym w N. W piśmie z dnia 7 listopada 2012 r. A. K. poinformował, że od 22 grudnia 2010 r. nie przebywał w P. w mieszkaniu rodziców i do dnia osadzenia w Zakładzie Karnym, tj. [...] stycznia 2011 r., przebywał w G. przy ul. [...] [...] u babci swojej konkubiny. Podał, że ostatni raz w mieszkaniu rodziców był nocą 28 września 2010 r. Z informacji uzyskanej w dniu 12 czerwca 2012 r. z Posterunku Policji w P. wynika, że funkcjonariusze nie przeprowadzali na żądanie A. K. interwencji odnośnie uniemożliwiania mu wejścia do lokalu przy ul. [...] [...] w P. Organ ustalił w Sądzie Rejonowym w G., że nie toczyła się sprawa z powództwa A. K. o przywrócenie naruszonego posiadania. Uzyskano także informację z Komendy Powiatowej Policji w G., że do tej jednostki nie był zgłaszany fakt uniemożliwiania A. K. wejścia do mieszkania przez jego matkę. W tej sytuacji organ uznał, że A. K. opuścił dobrowolnie dotychczasowe miejsce stałego wymeldowania i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się, dlatego orzekł o wymeldowaniu.