Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. II OSK 1797/13

Wykorzystanie przysługujących stronie środków w postaci powództwa posesoryjnego, przeciwegzekucyjnego, czy też składania skarg na czynności komornika, nie wpływa na ocenę zaistnienia podstaw prawnych do wymeldowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. NSA Janina Kosowska (spr.) Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Wojewody Łódzkiego oraz B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 25/13 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 25/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - po rozpoznaniu skargi K. K. (dalej zwanego skarżącym) na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie wymeldowania - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy Będków z dnia [...] października 2012 r.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych kontrolowanej sprawy:

Decyzją z dnia [...] października 2012 r. Wójt Gminy Będków (dalej zwany organem I instancji), powołując m.in. art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r., nr 139, poz. 993 ze zm.) wymeldował skarżącego z miejsca pobytu stałego w [...], gmina Będków. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że zostało ono wydane na skutek wniosku B. i S. małżonków K. (właścicieli zabudowanej nieruchomości rolnej położonej w [...], na której znajduje dom mieszkalny oznaczony nr [...]), którzy podali, że skarżący nie przebywa w ich domu mieszkalnym od ponad 3 lat, to jest od śmierci jego ojca, a część którą zajmował zdewastował, jest niewietrzona, brak w niej wody i światła. Dodali także, że skarżący znalazł sobie inne lokum, a mieszkanie, z którego chcą go wymeldować, jest im potrzebne dla ich dorosłych synów, którzy chcą założyć rodziny. Organ I instancji ustalił natomiast, że skarżący jest osobą niepełnosprawną i nieporadną życiowo, utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej, a od 2009 r. wykonuje prace u gospodarza w miejscowości [...], gmina Czarnocin, który w zamian za ich wykonywanie rewanżuje mu się ciepłym posiłkiem i miejscem do spania, które ma urządzone w "letniej kuchni" z dostępem do urządzeń gospodarstwa domowego. Podał, że początkowo skarżący powracał regularnie z [...] na noc do domu w [...], potem jednak powroty stawały się coraz rzadsze, a w ciągu ostatnich 2 lat powracał tam zaledwie kilka razy, żeby "posiedzieć sobie, a czasem zanocować". Dodał, że od jesieni ubiegłego roku stale nocuje w [...], a ostatni raz w spornym mieszkaniu był 2-3 miesiące temu. Zauważył, że mieszkanie to składa się z kuchni i dwóch pokoi, jest zdewastowane (brudne ściany ze śladami zacieków na sufitach, liczne pajęczyny i kurz) i nie nosi jakichkolwiek oznak wykorzystywania go przez skarżącego na cele mieszkalne. Podniósł także, że skarżący nie legitymuje się żadnym tytułem prawnym do korzystania ze spornego mieszkania. W tych okolicznościach organ I instancji ocenił, że skarżący opuścił miejsce pobytu stałego w [...], oraz że opuszczenie przez niego tego miejsca ma charakter dobrowolny i trwały.