Wyrok NSA z dnia 31 maja 2016 r., sygn. II OSK 2259/14

Po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego jest obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia w sytuacji, gdy strona postępowania zażąda, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej, jego kontroli.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 273/14 w sprawie ze skargi V. T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia i zakazu ponownego wyjazdu na terytorium RP oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 273/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi V. T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia i zakazu ponownego wjazdu na terytorium RP, uchylił zaskarżoną decyzję.

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia 19 lutego 2013 r. V. T., obywatelka Socjalistycznej Republiki W., poinformowała Wojewodę [...] o swoim nielegalnym pobycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wniosła o udzielenie zgody na pobyt tolerowany. Cudzoziemka wskazała, że posiada dziecko z obywatelem polskim - K. K. - które uzyskało polskie obywatelstwo. Zwróciła uwagę, że przebywa w Polsce od wielu lat, porozumiewa się w języku polskim na podstawowym poziomie oraz zasymilowała się z polskim społeczeństwem.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. Nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 ze zm. - zwanej dalej "ustawa o cudzoziemcach"), orzekł o wydaleniu V. T. z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zakazie ponownego wjazdu na to terytorium przez okres 6 miesięcy. W ocenie organu cudzoziemka nie spełniła przesłanek warunkujących udzielenie zgody na pobyt tolerowany określonych w art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r., poz. 680 - zwanej dalej "u.u.c.o."). Nie można bowiem uznać, że nawiązanie relacji tworzących życie rodzinne przez cudzoziemców nielegalnie przebywających na terytorium danego państwa nakłada na to państwo obowiązek legalizacji ich pobytu. Z materiału dowodowego wynika, że małoletnie dzieci cudzoziemki (D. K. i M. K.) nie nawiązały z K. K., który nie jest ich ojcem biologicznym, żadnej więzi rodzinnej. Dzieci wnioskodawczyni są wychowywane w kulturze wietnamskiej, a cudzoziemka nie włada językiem polskim. Zdaniem organu, wobec wskazanych okoliczności, nie ma przeszkód do tego aby V. T. wraz z małoletnimi dziećmi wróciła do kraju pochodzenia i tam realizowała życie rodzinne.