Obowiązywanie aktu wykonawczego jest ściśle powiązane z uregulowaniami ustawowymi jako aktami nadrzędnymi. Błędny jest, więc pogląd organów administracji państwowej, że uchwała Rady Państwa nr 37/56 stanowi szczególne uregulowanie prawne, które niezależnie od treści ustawowych normuje instytucję utraty obywatelstwa polskiego. Uchwała ta wydana została jako akt wykonawczy, powołując upoważnienie ustawowe
Nie jest trafny pogląd, iż do utraty przez najemcę zajmującego lokal na podstawie decyzji o przydziale uprawnienia do przebywania w tym pomieszczeniu może dojść w przypadku cofnięcia decyzji o przydziale tego lokalu. Obecnie cofnięcie decyzji o przydziale, przewidziane poprzednio w art. 51 czy też art. 52 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie
1. "Uzasadniona obawa przed prześladowaniem" w rozumieniu art. 1 ust. A pkt 2 Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r. /Dz.U. 1991 nr 119 poz. 515/, chociaż jest odczuciem subiektywnym, wymaga oceny według okoliczności zobiektywizowanych. 2. Szczególnie rażące jest zaliczanie na niekorzyść cudzoziemca ubiegającego się o status uchodźcy braku paszportu i nielegalność
Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego obejmuje prawidłowość zaskarżonej decyzji z punktu widzenia przesłanek materialnoprawnych, oraz postępowania, w którym została wydana. Rozważania nad kwestiami materialnoprawnymi są jednak niemożliwe w sytuacji gdy ustalenia faktyczne w sprawie zawierają tak znaczne uchybienia, że nie pozwalają na kontrolę prawidłowości decyzji, co do istnienia w sprawie faktów
1. Stanowisko organów orzekających odmawiające udzielenia zezwolenia cudzoziemcowi na zamieszkanie na czas oznaczony, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy przesłanki odmowy są wyraźnie sprecyzowane i dowodowo umotywowane, a także mające oparcie w obowiązującym stanie prawnym. 2. Wymóg zapewnienia w RP mieszkania i utrzymania ustalony w par. 19 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
Całkowicie chybiony jest wywód zaskarżonej decyzji mający wskazywać brak naruszenia w sprawie art. 8 Konwencji o ochronie praw Człowieka i Podstawowych Wolności /Dz.U. 1993 nr 61 poz. 284/. Przepis ten oczywiście nie ma absolutnego charakteru i dopuszcza ingerencję w życie prywatne jednostki ze strony władzy państwowej. Organ administracji skoncentrował się na wywodzie, iż Konstytucja w art. 37 dopuszcza
Jednym z przykładów powstania z mocy prawa i bez udziału właściciela budynku stosunku cywilnoprawnego, dającego uprawnienie do przebywania w lokalu, jest rozszerzenie ł najmu lokalu na obojga małżonków wspólnie zajmujących lokal, niezależnie od tego, który z nich zawarł umowę, przewidziane w art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz.
Unormowanie w przedmiocie unieważnienia aktu stanu cywilne nie przewiduje ograniczeń podyktowanych ze względu na podstawę sporządzenia aktu, w szczególności nie wyłącza unieważnienia aktu sporządzonego na podstawie postanowienia sądu.
1. Przepis ograniczający drogę do sądu /prawo do sądu/ jako wkraczający w sferę praw jednostki chronioną konstytucyjnie /art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji RP/ nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Dotyczy to wszelkich przesłanek, których spełnienia wymaga art. 19 pkt 5 ustawy o NSA. Nie można rozumieć art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ o Naczelnym
Ustawa z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /t.j. Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ nie zawiera przepisów, które zawierałyby kryteria przyznania bądź odmowy przyznania karty stałego pobytu ani nawet bardzo ogólnych wskazówek, którymi winien kierować się organ orzekający przy wydaniu decyzji. Taki sposób unormowania w przepisach cytowanej wyżej ustawy kwestii dotyczących karty stałego pobytu powoduje
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ pod określonymi warunkami zameldowanie może nastąpić wyłącznie do lokalu mieszkalnego.
Pojęcia "uprawnień do przebywania w lokalu" i "uprawnień do kwatery" różnią się między sobą co do treści i nie mogą być ze sobą utożsamiane. Uprawnienia do kwatery wojskowej członków rodziny zmarłego żołnierza dotyczą tylko tych z nich, którym przysługuje renta rodzinna. Natomiast członkowie rodziny nie mający uprawnienia do renty /dorosłe dzieci zmarłego żołnierza/ nie mają wprawdzie prawa do kwatery
Z art. 52 ust. 5 Konstytucji RP wynika, że sprawy, o których mowa w tym przepisie, nie wymagają wydania odrębnej ustawy; materie te mogą być unormowane także w ustawach, które swoim zakresem obejmują szerszą problematykę.
1. W Armenii istnieje prawny obowiązek służby wojskowej, a zatem powołanie do wojska a także i ewentualne zagrożenie odpowiedzialnością karną za uchylanie się od tej służby nie może być uznane za prześladowanie w rozumieniu przepisów Konwencji dotyczącej statusu uchodźców sporządzonej w Genewie w dniu 28 lipca 1951 r. /Dz.U. 1991 nr 119 poz. 515/. 2. Sytuacja rodzinna i ekonomiczna cudzoziemca, na
Realizacja świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./, w ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy nie jest sprzeczna z Konwencją Genewską z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącą statusu uchodźców /Dz.U. 1991 nr 119 poz. 515/.
Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, pozostaje w sprzeczności z art. 3 Konwencji o obywatelstwie kobiet zamężnych otwartej do podpisu
Skoro decyzja dotycząca odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy nie podlega wykonaniu, to brak jest podstaw do wstrzymania wykonania takiej decyzji na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Okoliczność, że wyrażenie zgody na nabycie nieruchomości ma rzeczywiście charakter uznaniowy nie może oznaczać dowolności rozstrzygnięcia, wewnętrznej sprzeczności podawanych argumentów, a także nie może nie odnosić się do okoliczności konkretnego wypadku, poprzestając na wskazaniu przepisów prawnych, które umożliwiają legalizacje korzystania z nieruchomości przez cudzoziemca. Nie jest więc uprawniony
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
W państwie prawa budzić musi sprzeciw przyjęcie by osoba małoletnia w przypadku hipotetycznego założenia nabycia przez jej rodziców w czasie okupacji obywatelstwa niemieckiego, ponosić miała skutki reżimu prawnego obowiązującego na terenie okupowanej Polski.
Niedopuszczalne jest podnoszenie przez organ zarzutu, iż wniosek o wydanie kolejnej wizy /art. 8 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach z dnia 25 czerwca 1997 r. - Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ został złożony po terminie, skoro fakt ten został sprowokowany działaniem organu, który - wbrew ciążącym na nim powinnościom - nie zarejestrował zgłoszenia wniosku, gdy strona zgłosiła go jako niekompletny przed wyekspirowaniem
Decyzję o wydaleniu cudzoziemca wydaje na wniosek uprawnionego organu wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
Późniejsze doręczenie decyzji organu I instancji stronie reprezentowanej w postępowaniu administracyjnym przez kuratora ustanowionego na podstawie art. 34 Kpa, któremu została uprzednio doręczona decyzja w danej sprawie, nie powoduje otwarcia od początku dla strony terminu do wniesienia odwołania; czternastodniowy termin do wniesienia odwołania liczy się od dnia doręczenia decyzji kuratorowi.
Nieumiejętne, niewłaściwe lub nawet złośliwe odczytywanie nazwiska przez osoby trzecie, w sposób zmieniający jego brzmienie, a w konsekwencji także znaczenie słowa, nie stanowi żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/.
