Wyrok NSA z dnia 18 maja 2000 r., sygn. V SA 2527/99

Okoliczność, że wyrażenie zgody na nabycie nieruchomości ma rzeczywiście charakter uznaniowy nie może oznaczać dowolności rozstrzygnięcia, wewnętrznej sprzeczności podawanych argumentów, a także nie może nie odnosić się do okoliczności konkretnego wypadku, poprzestając na wskazaniu przepisów prawnych, które umożliwiają legalizacje korzystania z nieruchomości przez cudzoziemca. Nie jest więc uprawniony pogląd, że w wypadku decyzji uznaniowej, każde rozstrzygnięcie jest legalne. Odnosi się to tylko do rozstrzygnięcia umotywowanego w sposób pełny, logiczny i konsekwentny.

Zadaniem organu jest rozstrzygnięcie sprawy w granicach złożonego wniosku; to, że można złożyć wniosek inny, inaczej motywowany, oparty na innych przesłankach samo w sobie nie jest argumentem przemawiającym przeciwko wnioskowi i za decyzją o jego nie uwzględnieniu.