Uchwała NSA z dnia 12 czerwca 2000 r. sygn. OPS 6/00

Z art. 52 ust. 5 Konstytucji RP wynika, że sprawy, o których mowa w tym przepisie, nie wymagają wydania odrębnej ustawy; materie te mogą być unormowane także w ustawach, które swoim zakresem obejmują szerszą problematykę.

Naczelny Sąd Administracyjny, z udziałem prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie ze skargi Andriya N. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lutego 1999 r. w przedmiocie odmowy wizy pobytowej i wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 16 grudnia 1999 r. V SA 858/99 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. 1995 r. Nr 74 poz. 368 ze zm.):

1. „Czy przewidziane w art. 52 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej uprawnienia osoby, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z ustawą, do osiedlania się na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest materialnoprawną przesłanką pozytywną wymagającą uwzględnienia także w postępowaniu o wydanie wizy pobytowej przez cudzoziemca, który uważa, że odpowiada cechom wskazanym w tym przepisie?”

„2. W jaki sposób i z jakimi konsekwencjami dla postępowania sądowoadministracyjnego w kwestii legalizacji pobytu w Polsce stwierdza się istnienie polskiego pochodzenia osoby, o czym mowa w art. 52 ust. 5 Konstytucji, jeśli akt ten rodzący uprawnienia dla jednostki należy stosować bezpośrednio w sytuacji, gdy w obowiązującym stanie prawnym nie przewidziano stosownego trybu?”

podjął następującą uchwałę:

Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie V SA 858/99 skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego wystąpił na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. 1995 r. Nr 74 poz. 368 ze zm.) o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów wątpliwości prawnych zawartych w pytaniach przytoczonych w sentencji.