Postanowienie NSA z dnia 19 maja 2000 r., sygn. V SA 2509/99

Skoro decyzja dotycząca odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy nie podlega wykonaniu, to brak jest podstaw do wstrzymania wykonania takiej decyzji na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Kristine H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 października 1999 r. w przedmiocie odmowy udzielenia wizy pobytowej - postanowił oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

UZASADNIENIE

Skarżąca opiera żądanie wstrzymania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./.

Tego rodzaju argumentacja w niniejszym postępowaniu dotyczącym udzielenia cudzoziemce i jej synowi wizy pobytowej jest mylna i nie uzasadnia prawa strony do żądania wstrzymania wykonania decyzji i odpowiadającej temu prawu powinności Sądu uwzględnienia żądania.

W myśl art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonej decyzji, zwłaszcza gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Decyzja dotycząca odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy nie podlega wykonaniu, a z akt sprawy nie wynika, by wobec skarżącej wydana została decyzja o jej wydaleniu, brak jest zatem przesłanek do zastosowania art. 40 ust. 1 ustawy o NSA.

Z tych względów należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Glosa Ewy Łętowskiej

1. Założenie, że orzeczenia nie wymagające szczególnych czynności wykonawczych nie podlegają wstrzymaniu wykonania -jest w sądownictwie rozpowszechnione. Komentowane postanowienie wyraża zatem poglądy obiegowe. Niestety, nie są one przekonywające co do zasady. Zacznijmy od rekapitulacji nieskomplikowanego stanu faktycznego. Kristine H- odmówiono wydania wizy pobytowej. Decyzję tę cudzoziemka zaskarżyła do NSA, wnosząc jednocześnie o wstrzymanie jej wykonania. Ten wniosek oddalono z argumentacją, iż decyzja o odmowie pozwolenia na pobyt czasowy "nie podlega wykonaniu" i że nie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia Kristine H. szkody ani spowodowania trudnych do odwrócenia skutków prawnych, ponieważ "z akt sprawy nie wynika, by wobec skarżącej wydana została decyzja o jej wydaleniu", a tym samym brak jest przesłanek z art. 40 ust. 1 ustawy o NSA.