Wyrok NSA z dnia 23 maja 2000 r., sygn. II SA/Gd 1028/99

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, pozostaje w sprzeczności z art. 3 Konwencji o obywatelstwie kobiet zamężnych otwartej do podpisu w Nowym Jorku, do której Polska przystąpiła w 1959 r. /Dz.U. 1959 nr 56 poz. 334 i 335/.

Jako taki, zgodnie z art. 91 ust. 2 w związku z art. 241 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 Konstytucji, nie może mieć zastosowania w sprawie o przyjęcie oświadczenia w przedmiocie nabycia obywatelstwa polskiego, złożonego przez cudzoziemkę, która zawarła związek z obywatelem polskim. W szczególności wówczas, gdy oświadczenie cudzoziemki złożone zostało pod rządem art. 10 ust. 1 ustawy o obywatelstwie, w jego pierwotnym brzmieniu, a więc wówczas, kiedy przepis ten pozostawał w zgodności z art. 3 powołanej Konwencji.