Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2000 r., sygn. V SA 2977/99

Pojęcia "uprawnień do przebywania w lokalu" i "uprawnień do kwatery" różnią się między sobą co do treści i nie mogą być ze sobą utożsamiane. Uprawnienia do kwatery wojskowej członków rodziny zmarłego żołnierza dotyczą tylko tych z nich, którym przysługuje renta rodzinna. Natomiast członkowie rodziny nie mający uprawnienia do renty /dorosłe dzieci zmarłego żołnierza/ nie mają wprawdzie prawa do kwatery, lecz zameldowani w tej kwaterze, zachowują uprawnienia do przebywania w niej. Z punktu widzenia przesłanek wymaganych przez ustawę z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ "uprawnienia do lokalu" o których mówi ta ustawa w art. 9, odnoszą się /w wypadku osób zameldowanych w kwaterach wojskowych/ nie do uprawnienia do odrębnej kwatery stałej /art. 24 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ lecz do uprawnienia do przebywania w lokalu. Uprawnienie to nie ma swego źródła w umowie między zamieszkującym a głównym lokatorem, lecz w decyzji organu administracji wojskowej, o przydziale lokalu.