Dyplomacja i więzi gospodarcze zamiast wojny

Bolesław Chrobry i Otton III u grobu świętego Wojciecha, Edward Brzozowski

Króla Bolesława Chrobrego znamy przede wszystkich jako wielkiego wojownika, który siłą doprowadził do powstania i powiększenia państwa polskiego. Nie mniej ważne były jednak jego umiejętności dyplomatyczne. Skuteczna polityka zagraniczna pozwalała utrzymać podbijane tereny, a kraj odgrywał ważną rolę na arenie międzynarodowej

Bolesław Chrobry należy do tych władców Polski, którzy toczyli wiele wojen i to z większością naszych sąsiadów, do tego wojen zaborczych. Zanim jednak użył siły i wojska, próbował realizować swoje cele w drodze dyplomacji. Najdobitniej widać to na przykładzie relacji z Niemcami. Początki rządów księcia Bolesława to bardzo pozytywne stosunki z cesarzem Ottonem III. Ukoronowaniem tych więzi był słynny zjazd gnieźnieński, a władcy Niemiec i Polski snuli plany budowy uniwersalnego cesarstwa, które niektórzy uważają za pierwszy pomysł na wspólnotę europejską (dzisiejszą Unię Europejską). Z następcą Ottona III – Henrykiem II – Bolesław toczył wieloletnie wojny, ale zanim do nich doszło, obaj porozumieli się co do zagarnięcia Milska i Łużyc przez polskiego księcia. Tyle że później niemiecki władca nie dotrzymał umów, a Chrobry chciał zachować zajęte już ziemie.