Zarzut naruszenia art. 10 § 1 k.p.a. przez niezawiadomienie strony o zebraniu materiału dowodowego i możliwości składania wniosków może odnieść skutek wówczas, gdy stawiająca go strona wykaże, że zarzucane uchybienie uniemożliwiło jej dokonanie konkretnych czynności procesowych
Względy logiki mogą mieć znaczenie dla ustalania relacji przyczynowo-skutkowych w sferze zjawisk naturalnych i fizycznych, opartych na relacjach koniecznych, odnoszących się do faktów. Zarzut błędu logicznego może zatem odnieść skutek w stosunku do wniosków nieuprawnionych w świetle doświadczenia lub wyprowadzonych z naruszeniem zasad prawidłowej argumentacji. Natomiast w sferze stosunków i skutków
Niedopuszczalne jest także obejmowanie instytucją sprostowania omyłek popełnionych przez organ administracji publicznej w określeniu okoliczności mogących rzutować na ocenę legalności decyzji kończącej konkretne postępowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod uwagę tylko nieważność postępowania. Wobec tego nie jest zobowiązany ani uprawniony do poprawiania jakichkolwiek błędów skargi kasacyjnej, sporządzonej przecież przez wykwalifikowanego prawnika, a takim jest sędzia. Przytoczenie jako podstawy skargi kasacyjnej przepisu, który nie miał w sprawie zastosowania
Organy władzy, w tym organy administracji publicznej nie mogą obarczać jednostki skutkami popełnionych przez siebie błędów, np. w procesie legislacyjnym. Organ administracji zatem, wydając decyzję, nie może ani nałożyć na obywatela obowiązku, ani odmówić mu przyznania uprawnienia, jeżeli nie wykaże, że upoważniają go do tego konkretne przepisy prawa. Są to podstawowe zasady działania aparatu administracji
Przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także jego odbudowę, rozbudowę i nadbudowę. Z powyższego wynika, że definicja budowy odnosi się do wykonywania czynności faktycznych.
Wydanie, decyzji na podstawie przepisu rozporządzenia, który jest niezgodny z ustawą oznacza wydanie decyzji z naruszeniem przepisów wyższej rangi.
Art. 1 P.u.s.a., jako przepis ustrojowy normujący zakres i kryterium kontroli działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne, nie może co do zasady stanowić samodzielnej podstawy kasacyjnej. To, czy ocena legalności zaskarżonej decyzji była prawidłowa czy też błędna, nie może być utożsamiane z naruszeniem tego przepisu. Tylko wyjątkowo, w sytuacji gdy sąd dokonał kontroli zaskarżonej
Sąd pierwszej instancji mógł by naruszyć art. 1 § 2 p.u.s.a. jedynie odmawiając rozpoznania skargi, mimo wniesienia jej z zachowaniem przepisów prawa bądź rozpoznając ją, ale stosując przy kontroli inne kryterium niż kryterium zgodności z prawem, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca. Do naruszenia art. 1 § 2 p.u.s.a. nie dochodzi zatem, nawet wówczas, gdy sąd przeprowadza kontrolę wadliwie,
Przepisy regulujące postępowanie administracyjne, w tym także podatkowe, powołane w oderwaniu od stosownych przepisów postępowania sądowego, nie mogą stanowić podstawy kasacyjnej, o której mowa w art. 174 pkt 2 p.p.s.a. Przedmiotem kontroli w postępowaniu kasacyjnym jest bowiem wyrok sądu administracyjnego pierwszej instancji a sąd ten nie stosuje bezpośrednio przepisów o postępowaniu administracyjnym
Stosownie do art. 1 ustawy o ustroju sądów administracyjnych, sądy administracyjne właściwe są do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Sąd nie może opierać tej kontroli na kryterium słuszności lub sprawiedliwości społecznej. Decyzja administracyjna jest zgodna z prawem, jeżeli jest zgodna z przepisami prawa materialnego i przepisami prawa procesowego. Przepis ten mógłby
Stosownie do art. 1 ustawy o ustroju sądów administracyjnych, sądy administracyjne właściwe są do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Sąd nie może opierać tej kontroli na kryterium słuszności lub sprawiedliwości społecznej. Decyzja administracyjna jest zgodna z prawem, jeżeli jest zgodna z przepisami prawa materialnego i przepisami prawa procesowego. Przepis ten mógłby
Oceną prawna, o której mowa w art. 30 ustawy o NSA, związany jest zarówno skład orzekający rozpoznający skargę, jak i skład powiększony wyjaśniający w tej sprawie wątpliwość prawną w trybie art. 49 ust. 2 ustawy o NSA.
Art. 1 § 2 Prawa o ustroju sądów administracyjnych wyznacza jedynie ramy sądowej kontroli administracji publicznej. Nie określa natomiast reguł postępowania sądowoadministracyjnego, albowiem te zawarte są w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Skoro art. 66 ust. 4 ustawy o KSSiP umiejscowiony został w przepisach przejściowych i końcowych (Rozdział 8 ustawy), to ustawodawca jasno wskazał na jego ograniczony, incydentalny i intertemporalny charakter.
Wywody skargi kasacyjnej o charakterze postulatu nie mogą stanowić podstawy skargi kasacyjnej, o której mowa w przepisie art. 174 pkt 2 p.p.s.a.
Wspólnicy spółki komandytowej posiadającej siedzibę w Polsce są podatnikami podatku dochodowego zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego.
Dla kwalifikacji bezpośredniego stosowania konstytucji przez sądy podstawowe znaczenie ma oparcie podstawy prawnej rozstrzygnięcia sądowego na normie konstytucyjnej. O tym, że sąd zastosował daną normę konstytucyjną lub też jej nie zastosował decyduje to, iż norma konstytucyjna stanowi element podstawy prawnej jego rozstrzygnięcia.
Zarzut naruszenia prawa materialnego nie może odnieść zamierzonego skutku, jeśli jest oparty na kwestionowaniu stanu faktycznego i stanowi próbę kreowania odmiennego, pożądanego przez wnoszącego skargę kasacyjną poglądu w tej kwestii, ponieważ badanie zasadności podstawy kasacyjnej naruszenia prawa materialnego można jedynie dokonywać na podstawie niekwestionowanego stanu faktycznego, przyjętego za
