Konsumentem w rozumieniu art. 221 k.c. jest osoba fizyczna, udzielająca poręczenia wekslowego spłaty zobowiązania małżonka – przedsiębiorcy z tytułu umowy leasingu, jeżeli poręczenie to nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby.
Oddanie pomieszczeń w podnajem nie jest równoznaczne z ich użytkowaniem przez najemcę, co wynika z wykładni umowy najmu i jej zapisów dotyczących "użytkowania pomieszczeń". Strony umowy jasno odróżniały prawo najemcy do używania lokalu od prawa do podnajmu, co uprawniało najemcę do wypowiedzenia umowy w przypadku naruszenia umówionych warunków.
1. Umowa dzierżawy różni się prawnie od umowy najmu, co skutkuje tym, że przepis art. 676 k.c. powinien być stosowany do umowy dzierżawy jedynie odpowiednio. Wykluczone powinno być prawo wydzierżawiającego do żądania przywrócenia stanu poprzedniego, jeżeli taka restytucja naruszałaby substancję rzeczy lub zmieniała jej przeznaczenie i charakter nabyty dzięki poczynionym nakładom. 2. W sytuacji, gdy
Wynikające z art. 7643 § 1 k.c. przesłanki muszą zostać spełnione kumulatywnie. Oceny przesłanek należy dokonywać w ich ustawowej kolejności, tzn. względy słuszności należy zasadniczo rozważać dopiero wtedy, gdy ustalone zostanie spełnienie przesłanek pozyskania nowych klientów i dalszego czerpania korzyści przez dającego zlecenie, co w kontekście ciężaru dowodu obciąża agenta. Wyrównanie nie może
Zastosowanie art. 822 § 1 w zw. z art. 363 § 1 k.c. oznacza, że poszkodowany nie może żądać zapłaty kosztów (hipotetycznej) restytucji w sytuacji, w której przywrócenie stanu poprzedniego byłoby niemożliwe albo też pociągało za sobą nadmierne trudności lub koszty. W takim przypadku może żądać wyrównania tego uszczerbku w jego majątku, który odpowiada wartości rzeczy zniszczonej wskutek działania sprawcy
W procesie dotyczącym obniżenia wysokości renty wyrównawczej, nie doszło do naruszenia art. 444 § 2 k.c., ale wyłącznie do naruszenia art. 907 § 2 k.c., który stanowił podstawę prawną sformułowanego powództwa. Zmiana wysokości renty zgodnie z art. 907 § 2 k.c. może wynikać z różnych okoliczności, a nie tylko zmiany realnej wartości wynikającej ze zmiany siły nabywczej pieniądza. Zmiana stosunków, o
Bezpodstawne wzbogacenie nie ma zastosowania w przypadku, gdy inwestor uzyskuje korzyść majątkową w wyniku wykonania umowy głównej, która zobowiązuje wykonawcę do świadczenia na rzecz inwestora. Ponadto, inwestor nie jest wzbogacony, ponieważ traci roszczenie o wykonanie prac wobec wykonawcy w wyniku wykonania tych prac przez podwykonawcę.
Świadczenie wykonane przez podwykonawcę w ramach umowy podwykonawczej może być oceniane jako należne lub nienależne tylko w kontekście zobowiązania podwykonawcy względem generalnego wykonawcy, co wyklucza roszczenia podwykonawcy względem inwestora.
1. Obowiązek naprawienia szkody z tytułu naruszenia art. 361 § 1 i 2 w zw. z art. 363 § 1 oraz art. 822 § 1 k.c. powstaje z chwilą jej wyrządzenia, jednak wielkość roszczenia odszkodowawczego może ulec zmianie w czasie, ponieważ szkoda jest zjawiskiem dynamicznym, a roszczenie nie ulega petryfikacji i nie staje się stałym składnikiem majątku poszkodowanego, a naprawienie szkody polega na pokryciu uszczerbku
1. W przypadku rozwiązania umowy leasingu, korzyść finansującego wyraża się w zyskach wynikających z odzyskania rzeczy będącej jej przedmiotem i zadysponowania nią w postaci sprzedaży czy też oddania do odpłatnego używania bądź korzystania. Niesprzedanie przedmiotu leasingu, mimo licznych licytacji, nie zwalnia leasingodawcy z konieczności pomniejszenia jego należności o wartość zwróconego przedmiotu
Brak uzyskania „żądanej gwarancji zapłaty” ma miejsce w przypadku, gdy w właściwie określonym terminie inwestor nie wydał wykonawcy dokumentu gwarancji, jak i w sytuacji, w której gwarancja została ustanowiona i wydana, jednakże jej treść wykracza poza jej ramy, i funkcje jakie pełni okolicznościach konkretnej sprawy.
Naruszenie obowiązku informacyjnego w kontekście art. 815 § 3 k.c. może wystąpić zarówno z winy umyślnej, jak i nieumyślnej, a w przypadku naruszenia z winy nieumyślnej, ciężar dowodu spoczywa na ubezpieczycielu, który musi wykazać, że wypadek ubezpieczeniowy nie był następstwem okoliczności niepodanych nieumyślnie do jego wiadomości.
Zastosowanie przepisu art. 907 § 2 k.c. umożliwia żądanie zmiany wysokości renty ustalonej orzeczeniem sądowym, niezależnie od ograniczeń wynikających z art. 365 § 1 k.p.c.
Art. 14 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów nie nakłada na sąd bezwzględnego obowiązku ustalania z urzędu przesłanek do przyznania lokalu socjalnego, lecz zobowiązuje strony do przedstawienia odpowiednich dowodów w celu udowodnienia spełnienia tych przesłanek.
Zapewnienie o nieistnieniu wad należy traktować bardzo szeroko i może ono przybrać różnoraką postać i dowolną formę. O tym czy oświadczenie sprzedawcy ( dostawcy) jest zapewnieniem w rozumieniu art. 564 k.c. decydują konkretne okoliczności sprawy. Może ono wynikać z treści umowy, z oświadczeń sprzedawcy składanych przed zawarciem umowy lub po jej zawarciu, o ile tylko zostało złożone przed wydaniem
Zawarte w treści art. 832 § 1 k.c. wymaganie umyślności eliminuje z zakresu zastosowania tego przepisu przypadki, w których działanie uposażonego było bezpośrednią przyczyną śmierci ubezpieczonego, lecz nie można mu przypisać winy.
Stwierdzenie naruszenia obowiązków informacyjnych przez bank przedstawiający projekt umowy opcji, dysponujący w chwili jej zawarcia wiedzą o dysproporcji świadczeń na niekorzyść kontrahenta i uzyskujący w tej umowie określone uprawnienia tylko dla siebie, może świadczyć o naruszeniu zasad, do których odwołuje się art. 58 § 2 k.c. Sytuacja taka jest równoznaczna z nadużyciem silniejszej pozycji kontraktowej
Przepis art. 833 Kodeksu cywilnego wymaga funkcjonalnej interpretacji w zakresie, w jakim odnosi się do ubezpieczonych objętych ochroną znacznie dłużej niż przez dwa lata, a którzy jedynie ze względu na przyjętą przez pracodawcę praktykę kontraktową przedłużania ochrony ubezpieczeniowej na kolejne okresy krótsze niż dwa lata, byliby pozbawieni ochrony. Należy opowiedzieć się za poglądem, że bieg terminu
O ewentualnym zwolnieniu z odpowiedzialności, o której jest mowa w art. 652 k.c., można byłoby mówić, gdyby z przyczyn obiektywnych, niezależnych od wykonawcy, który przejął teren budowy, nie podjął on prac. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie zachodziła, a skarżący takich okoliczności nie podnosił – nie są nimi bowiem ustalenia stron, że miały być najpierw wykonywane prace projektowe, a nie wiązało
1. Zawieranie umów ubezpieczenia z funduszem kapitałowym (UFK) jest wyraźnie dopuszczone przez ustawodawcę, skoro niektóre przedmiotowo istotne postanowienia i niektóre skutki prawne umów UFK są określone wprost w przepisach prawa, w tym tych obowiązujących w chwili zawarcia spornej umowy oraz przystąpienia do niej powoda, tj. w szczególności w ustawie o działalności ubezpieczeniowej. Nie oznacza to
1. Art. 470 k.c. rozstrzyga, że tylko ważne złożenie do depozytu sądowego przedmiotu świadczenia ma takie same skutki jak spełnienie świadczenia i zobowiązuje wierzyciela do zwrotu dłużnikowi kosztów złożenia. Samo zezwolenie sądu na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu nie przesądza o ważności złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu, ani tym bardziej nie zwalnia z długu, ani nie powoduje
Skoro oświadczenie o obniżeniu ceny jest prawem kształtującym, bez znaczenia jest data, w której powodowie wystąpią z powództwem przeciwegzekucyjnym. Istotne jest, kiedy kupujący złożą sprzedającemu oświadczenie o obniżeniu ceny i czy nastąpi to w terminie przewidzianym w art. 568 § 1 k.c.
Brak precyzyjnej definicji pojęcia wyłączenia odpowiedzialności przez ubezpieczyciela i jego sprzeczne interpretacje naruszają zaufanie ubezpieczonych i nie powinny prowadzić do odmowy wypłaty odszkodowania.
