Wyrok SN z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. I NSNc 598/21

Art. 14 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów nie nakłada na sąd bezwzględnego obowiązku ustalania z urzędu przesłanek do przyznania lokalu socjalnego, lecz zobowiązuje strony do przedstawienia odpowiednich dowodów w celu udowodnienia spełnienia tych przesłanek.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Adam Redzik (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Marek Dobrowolski ‎

Katarzyna Monika Borkowska (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa K.C. przeciwko K.R., B.R., J.T., M.T. i M.R. o eksmisję, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 9 listopada 2022 r. skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim z 31 października 2011 r., sygn. I C 49/10:

1.oddala skargę nadzwyczajną;

2.znosi wzajemnie koszty postępowania przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

I.

I.1. Prokurator Generalny (dalej również: Skarżący) wniósł skargę nadzwyczajną od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim z 31 października 2011 r., I C 49/10, w sprawie z powództwa K.C. o eksmisję. Wyrok ten zaskarżył w części dotyczącej pkt 3 wyroku, którym Sąd ustalił, że K.R. nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. Wskazał, że skargę nadzwyczajną wnosi na podstawie art. 89 § 1 i 2 w zw. z art. 115 § 1 i 1a ustawy z 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j. Dz.U. 2021, poz. 1904, dalej: u.SN) z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z konstytucyjnymi zasadami wywodzonymi z zasady demokratycznego państwa prawnego, a w szczególności zasady legalizmu, praworządności, sprawiedliwości proceduralnej i prawa do rzetelnej procedury przed sądem.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 i 2 u.SN Prokurator Generalny zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. naruszenie zasad, wolności i praw człowieka i obywatela, określonych wKonstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997, Nr78, poz. 486 ze zm., dalej: Konstytucja), tj.: