Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. II CSKP 726/22

1. Obowiązek naprawienia szkody z tytułu naruszenia art. 361 § 1 i 2 w zw. z art. 363 § 1 oraz art. 822 § 1 k.c. powstaje z chwilą jej wyrządzenia, jednak wielkość roszczenia odszkodowawczego może ulec zmianie w czasie, ponieważ szkoda jest zjawiskiem dynamicznym, a roszczenie nie ulega petryfikacji i nie staje się stałym składnikiem majątku poszkodowanego, a naprawienie szkody polega na pokryciu uszczerbku, który istnieje w dacie zamknięcia rozprawy. W przypadku naprawy pojazdu, kompensacja nie może już nastąpić przez zapłatę hipotetycznych kosztów przywrócenia stanu poprzedniego, ponieważ uszkodzenia już nie istnieją, a szkoda przyjmuje postać wydatków poniesionych na naprawę pojazdu, które podlegają naprawieniu przez ubezpieczyciela poprzez zapłatę równowartości kwoty wyłożonej na naprawę.

2. Konsekwentne stosowanie zasady przywracania stanu poprzedniego w przypadku szkody powoduje, że żądanie zwrotu kosztów nieprzeprowadzonej restytucji nie będzie uwzględnione, gdyż w takich przypadkach roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu jako rekompensaty pieniężnej, obliczanej metodą dyferencyjną.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Leszek Bosek 

‎SSN Krzysztof Wesołowski

w sprawie z powództwa A. K. ‎przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń spółce akcyjnej w W. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku ‎z dnia 13 maja 2020 r., sygn. akt XII Ga 164/20,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od A. K. na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń spółki akcyjnej w W. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód A. K. wniósł o zasądzenie od pozwanej Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w W. (obecnie: Towarzystwo Ubezpieczeń1 S.A. w W.) kwoty 69 002,69 zł z bliżej oznaczonymi odsetkami.

Sąd Rejonowy w Gdyni oddalił powództwo po ustaleniu, w zakresie istotnym dla rozpoznania skargi kasacyjnej, że 30 września 2015 r. doszło do kolizji drogowej, w której został uszkodzony pojazd należący do T. K., a za skutki szkody odpowiadała pozwana jako ubezpieczyciel OC sprawcy. Początkowo T. K. planował naprawić pojazd w warsztacie samochodowym prowadzonym przez powoda, toteż 9 października 2015 r. przelał na A. K. wierzytelność o naprawienie szkody, przysługującą właścicielowi do ubezpieczycielki. Następnie, 18 listopada 2015 r., T. K. zbył powodowi uszkodzony samochód za cenę 78 000 zł.