Konsumentem w rozumieniu art. 221 k.c. jest osoba fizyczna, udzielająca poręczenia wekslowego spłaty zobowiązania małżonka – przedsiębiorcy z tytułu umowy leasingu, jeżeli poręczenie to nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby.
Skarga kasacyjna, koncentrująca się na kwestionowaniu ustaleń faktycznych i oceny dowodów, nie znajduje uzasadnienia w świetle art. 398(3) § 3 k.p.c., który wyklucza zarzuty dotyczące ustalania faktów lub oceny dowodów jako podstawę skargi kasacyjnej, niezależnie od sposobu ich ujęcia przez skarżącego.
Art. 4171 § 3 k.c. nie może być stosowany także w takich przypadkach, w których przyczyną szkody jest wprawdzie przewlekłość postępowania, ale stronie postępowania administracyjnego nie przysługują żadne środki zwalczania bezczynności.
Art. 254 § 2 k.s.h. nie ma zastosowania do czynności zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz osoby trzeciej, gdy umowa wymaga uzyskania zgody spółki na rozporządzenie nimi.
Motywacja przyświecająca stronie przy zawieraniu umowy czy negatywny stosunek do wcześniejszych wspólników nie uzasadniają niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przedwstępnej ani obniżenia standardu staranności, który strona powinna zachować przy jej wykonywaniu.
Przyczynienie poszkodowanego w rozumieniu art. 362 k.c. obejmuje każde zachowanie, któremu można przypisać cechy naganności i które stanowi normalny związek przyczynowy ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Zgodnie z kauzalną koncepcją przyczynienia, wystarczy, że bez udziału poszkodowanego szkoda by nie powstała lub nie przybrałaby ustalonych rozmiarów, a szkoda winna pozostawać
Oddanie pomieszczeń w podnajem nie jest równoznaczne z ich użytkowaniem przez najemcę, co wynika z wykładni umowy najmu i jej zapisów dotyczących "użytkowania pomieszczeń". Strony umowy jasno odróżniały prawo najemcy do używania lokalu od prawa do podnajmu, co uprawniało najemcę do wypowiedzenia umowy w przypadku naruszenia umówionych warunków.
1. Umowa dzierżawy różni się prawnie od umowy najmu, co skutkuje tym, że przepis art. 676 k.c. powinien być stosowany do umowy dzierżawy jedynie odpowiednio. Wykluczone powinno być prawo wydzierżawiającego do żądania przywrócenia stanu poprzedniego, jeżeli taka restytucja naruszałaby substancję rzeczy lub zmieniała jej przeznaczenie i charakter nabyty dzięki poczynionym nakładom. 2. W sytuacji, gdy
Konkubenci nie są objęci w sposób bezwzględny przepisami o bezpodstawnym wzbogaceniu, co oznacza, że osoba będąca właścicielem domu, w którym związek faktyczny jest realizowany, nie może żądać zwrotu korzyści majątkowej od konkubenta, z którym wspólnie zamieszkuje.
W przypadku kontroli przeprowadzonej przez ZUS z naruszeniem przepisów o dopuszczalnym czasie trwania kontroli, uchybienie to nie kwalifikuje decyzji podjętej przez ZUS jako nieważnej lub podlegającej uchyleniu, jeśli nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy.
Przewidziany w art. 382 k.p.c. obowiązek orzekania sądu drugiej instancji na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym oznacza, że sąd ten musi uwzględnić materiał dowodowy zebrany przez sąd pierwszej instancji, który może uzupełnić o własne ustalenia faktyczne. Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku ponawiania dowodów przeprowadzonych w postępowaniu
Zgodnie z brzmieniem art. 387 § 21 pkt 2 k.p.c. wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku sądu drugiej instancji powinno obejmować ocenę poszczególnych zarzutów apelacyjnych. Ocena zarzutów apelacyjnych powinna być zatem nie tylko przeprowadzona przez sąd drugiej instancji, lecz także odpowiednio omówiona w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji.
Wynikające z art. 7643 § 1 k.c. przesłanki muszą zostać spełnione kumulatywnie. Oceny przesłanek należy dokonywać w ich ustawowej kolejności, tzn. względy słuszności należy zasadniczo rozważać dopiero wtedy, gdy ustalone zostanie spełnienie przesłanek pozyskania nowych klientów i dalszego czerpania korzyści przez dającego zlecenie, co w kontekście ciężaru dowodu obciąża agenta. Wyrównanie nie może
Zastosowanie art. 822 § 1 w zw. z art. 363 § 1 k.c. oznacza, że poszkodowany nie może żądać zapłaty kosztów (hipotetycznej) restytucji w sytuacji, w której przywrócenie stanu poprzedniego byłoby niemożliwe albo też pociągało za sobą nadmierne trudności lub koszty. W takim przypadku może żądać wyrównania tego uszczerbku w jego majątku, który odpowiada wartości rzeczy zniszczonej wskutek działania sprawcy
Ocena zgodności świadczenia z zasadami współżycia społecznego, o których mowa w art. 411 pkt 2 k.c., jest niezależna od okoliczności związanych z ewentualnym obowiązkiem zwrotu świadczenia przez odbiorcę. W przypadku gdy spełnienie świadczenia czyni zadość tym zasadom, żądanie zwrotu jest zabronione.
Właściwość międzynarodowa sądów polskich w przypadku sporów cywilnoprawnych musi być oceniana w oparciu o obowiązujące przepisy procesowe, które stanowią, że brak jurysdykcji krajowej sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy, a istnienie jurysdykcji krajowej jest bezwzględną przesłanką procesową. Sąd polski ma obowiązek samodzielnie zgromadzić niezbędny materiał dowodowy dla oceny istnienia
Skoro abuzywne postanowienie podlega wyłączeniu bez jednoczesnego wprowadzenia w jego miejsce tożsamego mechanizmu, a ponadto, jeżeli z uwagi na eliminację abuzywnego postanowienia zachodzi niemożność rozliczenia umowy, nie ma możliwości określenia wysokości głównego zobowiązania pozwanego, gdyż niemożliwe pozostaje określenie rat kapitałowo-odsetkowych, to prawnie niemożliwe jest utrzymanie umowy.
Z art. 374 zd. 2 k.p.c. jednoznacznie wynika, że sąd odwoławczy jest związany zawartym w apelacji lub odpowiedzi na apelację wnioskiem o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej. W takim przypadku rozpoznanie sprawy na rozprawie jest obligatoryjne i jeśli sąd odwoławczy rozpozna sprawę na posiedzeniu niejawnym, to zaistniałą sytuację należy traktować jako wadliwość polegającą na rozpoznaniu sprawy na
Umowne prawo odstąpienia od umowy przedwstępnej oraz zadatek, jako dodatkowe zastrzeżenia umowne (accidentalia negotii), mają wpływ na stopień związania stron stosunkiem zobowiązaniowym. W przypadku wykonania prawa odstąpienia umowa uznawana jest za niezawartą, co implikuje konieczność zwrotu spełnionych świadczeń, w tym zadatku.
Ujemne wypowiedzi ocenne są dopuszczalne, jeżeli służą interesowi publicznemu i są rzetelne. Krytyczne wypowiedzi ocenne muszą być oparte na dostatecznej podstawie faktycznej, a wypowiedzi o faktach muszą być prawdziwe i oparte na należytej staranności przy gromadzeniu materiałów. Powaga zarzutów i krytyki wymaga silniejszej podstawy faktycznej.
Zabezpieczanie interesów stron poprzez umieszczanie w umowach klauzul sprzecznych z przepisami prawa cywilnego, takich jak zastrzeżenia umowne dotyczące praw odstąpienia lub praw odkupu, jest niedopuszczalne i narusza skutki umowy sprzedaży nieruchomości.
Zastrzeganie w umowie gwarancji klauzul wyłączających lub ograniczających odpowiedzialność gwaranta jest dopuszczalne w ramach swobody umów, zgodnie z art. 3531 k.c., pod warunkiem, że nałożone obowiązki są zgodne z istotą i celem zobowiązania gwarancyjnego.
W procesie dotyczącym obniżenia wysokości renty wyrównawczej, nie doszło do naruszenia art. 444 § 2 k.c., ale wyłącznie do naruszenia art. 907 § 2 k.c., który stanowił podstawę prawną sformułowanego powództwa. Zmiana wysokości renty zgodnie z art. 907 § 2 k.c. może wynikać z różnych okoliczności, a nie tylko zmiany realnej wartości wynikającej ze zmiany siły nabywczej pieniądza. Zmiana stosunków, o
