Postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. III SO 8/16
Sędziowie nie mogą domagać się wyższej stawki zaszeregowania tylko dlatego, że przed wejściem w życie reformy płacowej mieli już odpowiedni staż pracy w danym sądzie.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. K 11/15 (OTK-A 2016, poz. 93) jest wyrokiem zakresowym, a nie wyrokiem interpretacyjnym, co oznacza, że może stanowić podstawę wznowienia postępowania (art. 4011 k.p.c.) w sprawie dotyczącej należności z tytułu podróży służbowych przysługujący kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym, jeżeli zakwestionowane w nim przepisy stanowiły
Żadne z kryteriów oceny poszczególnych kandydatów na wolne stanowiska sędziowskie brane pod uwagę w postępowaniu przed Krajową Radą Sądownictwa nie ma charakteru decydującego ani też nie jest koniecznie wymagane uszeregowanie kandydatów w oparciu o każde z nich. Znaczenie przywiązywane do poszczególnych kryteriów przy ocenie kandydatów na stanowiska sędziowskie pozostaje poza zakresem kompetencji Sądu
W sytuacji gdy kilka osób ubiega się o jedno wakujące stanowisko sędziowskie, obowiązkiem Rada jest wyjaśnienie, jakie kryteria ocenne brała pod uwagę przy wyborze najlepszego - jej zdaniem - kandydata pretendującego do objęcia tego stanowiska. Zakres rozważań Rady poświęconych analizie pozostałych kandydatów może być zróżnicowany w zależności od okoliczności konkretnego przypadku, przy czym powinien
1. Zweryfikowanie wysokości wynagrodzeń kuratorów sądowych wymaga uwzględnienia odpowiednich przepisów ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, która w zakresie kształtowania parametrów ich waloryzacji odsyła do przepisów corocznych ustaw budżetowych lub okołobudżetowych, a sądy powszechne nie mają jurysdykcji do korygowania ani naprawiania ustaw budżetowych lub okołobudżetowych
1. Zweryfikowanie wysokości wynagrodzeń kuratorów sądowych wymaga uwzględnienia odpowiednich przepisów ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, która w zakresie kształtowania parametrów ich waloryzacji odsyła do przepisów corocznych ustaw budżetowych lub okołobudżetowych, a sądy powszechne nie mają jurysdykcji do korygowania ani naprawiania ustaw budżetowych lub okołobudżetowych
Ocena z egzaminu sędziowskiego jest obiektywnym kryterium oceny kandydatów do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego, oddaje ona jednak poziom wiedzy prawniczej z okresu, w którym był przeprowadzony egzamin. Kryterium to ma więc pełny walor, gdy egzaminy odbyły się w nieodległym czasie. Tymczasem Krajowa Rada Sądownictwa powinna opierać się na aktualnej wiedzy kandydatów. Oznacza to, że oceny z egzaminów
Skoro przepis art. 35 ust. 2 ustawy z 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa stanowi o obowiązku uwzględniania określonych kryteriów, to uzasadniona jest teza, że organ powinien liczyć się z tym kryterium, czyli mieć je na względzie, brać pod uwagę.
Wyłonienie kandydata, który ma zostać przedstawiony do nominacji sędziowskiej nie ma cech bezpośredniej rywalizacji poszczególnych kandydatów między sobą. Nie chodzi o szczegółowe porównanie każdego z każdym, tak żeby ważone były cechy kandydata przedstawionego każdego z tych, którzy nie przeszli procedury z pozytywnym skutkiem. W takim przypadku stanowisko Rady odzwierciedla sumę wielu cech każdego
Zakres kognicji Sądu Najwyższego w przedmiocie oceny uchwał Krajowej Rady Sądownictwa obejmuje wyłącznie badanie, czy uchwała nie pozostaje w sprzeczności z prawem. Natomiast Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do merytorycznego oceniania sprawy rozstrzygniętej w uchwale. Badaniu podlega zatem, co do zasady, jedynie procedura podjęcia uchwały, a nie przesłanki, które zadecydowały o jej treści
Zakresem kognicji Sądu Najwyższego jest objęte wyłącznie badanie, czy uchwała KRS nie pozostaje w sprzeczności z prawem. Sąd ten nie ma natomiast kompetencji do merytorycznej oceny sprawy rozstrzygniętej w uchwale. Badaniu podlega zatem co do zasady procedura podejmowania rozstrzygnięcia, a nie przesłanki, które zdecydowały o jego treści.
Aczkolwiek wyniki głosowania w kolegium i zgromadzeniu ogólnym sędziów właściwego sądu nie wiążą Krajowej Rady Sądownictwa w ocenie kandydata na wolne stanowisko sędziowskie, to jednak mają one istotniejsze znaczenie dla oceny kandydatów niż rekomendacje, publikacje, czy też inne dokumenty dołączone do karty zgłoszenia. Z tego względu przyjmuje się, że Rada powinna umotywować swój wybór wówczas, gdy