1. Sędziego w jego czynnościach może zastąpić m. in. sędzia tego samego sądu, na podstawie zarządzenia przewodniczącego wydziału lub prezesa sądu, na wniosek sędziego lub z urzędu, w celu zapewnienia sprawności postępowania (art. 45 § 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.). 2. Zastąpienie sędziego przez sędziego tego samego sądu, nawet
Kary porządkowe określone w art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) mogą być stosowane tylko wobec osób obecnych w czasie i miejscu wykonywania czynności sądowych, gdy osoby te bądź to naruszają powagę, spokój lub porządek tych czynności bądź to ubliżają sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w tej czynności
Okres zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych jest okresem nieprzepracowanym w rozumieniu art. 2 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej.
Sąd Najwyższy może na podstawie art. 63 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) zażądać sporządzenia przez sąd drugiej instancji także uzasadnienia orzeczenia, które podlega rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 380 w związku z art. 39821 i art. 3941 § 3 k.p.c.
1. Przepis art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 4) ma odpowiednie zastosowanie do sędziów, których wnioski zostały rozpoznane zgodnie z art. 4 pkt 3 tej ustawy. 2. Do tej grupy sędziów stosuje się zasady wynagradzania wprowadzone ustawą z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy
1. Przepis art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 4) ma odpowiednie zastosowanie do sędziów, których wnioski zostały rozpoznane zgodnie z art. 4 pkt 3 tej ustawy. 2. Do tej grupy sędziów stosuje się zasady wynagradzania wprowadzone ustawą z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo
Wszczęciu oraz prowadzeniu postępowania lustracyjnego w sprawie sędziego sądu powszechnego, który złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944 - 1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425 ze zm.) nie stoi na przeszkodzie brak zezwolenia sądu dyscyplinarnego
Zażalenie sędziego na udzielenie przez sąd drugiej instancji wytyku na podstawie art. 40 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przez sąd odwoławczy jest niedopuszczalne.
1. Prokurator, który nabył prawo do renty wypadkowej przed wprowadzeniem instytucji stanu spoczynku, prawo to zachowuje, z tym jednak zastrzeżeniem, że do jej wypłaty stosuje się przepisy dotyczące świadczeń w zbiegu (art. 24 ust. 2a w związku z art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 3a w związku z art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych
1. W postępowaniu o unieważnienie prawomocnego orzeczenia wydanego w postępowaniu cywilnym (art. 64 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym Dz. U. Nr 240, poz. 1052 ze zm.) mają zastosowanie przez analogię przepisy kodeksu postępowania cywilnego o skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia oraz - w zakresie przewidzianym w art. 42412 k.p.c. - o skardze kasacyjnej
Przepis art. 91a § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych nie ma zastosowania do awansów poziomych uzyskanych od dnia 22 stycznia 2009 r., na co wskazuje art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (a contrario). Stworzona w nim konstrukcja prawna prowadzi do traktowania ich tak, jakby awans nastąpił przed tym dniem
Dniem doręczenia kolegium właściwego sądu okręgowego uchwały Krajowej Rady Sądownictwa w sprawie odmowy przeniesienia w stan spoczynku jest dzień doręczenia tej uchwały prezesowi właściwego sądu okręgowego, który z mocy ustawy jest przewodniczącym kolegium tego sądu (art. 30 § 2 w związku z art. 28 § 2 Prawa o ustroju sądów powszechnych).
Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie przeniesienia sędziego w stan spoczynku na podstawie art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) powinna być podjęta przy uwzględnieniu przede wszystkim interesu publicznego (potrzeby wymiaru sprawiedliwości).
Wysokość kosztów procesu zasądzanych w sprawie karnej od Skarbu Państwa lub przeciwnika procesowego na rzecz strony, której racje zostały w procesie uwzględnione, jest limitowana wysokością rzeczywiście poniesionych kosztów, przy czym zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
1. Mandat osoby powołanej przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie wygasa z upływem trzech miesięcy od jego śmierci (art. 187 ust. 1 pkt 1 Konstytucji RP i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 11, poz. 67 ze zm.). 2. Krajowa Rada Sądownictwa powinna zapewnić (w szczególności w protokołach posiedzeń) dokumentację swego
1. Przesłanką wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 § 1 k.p. jest upływ trzech miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tym czasowego aresztowania, a nie trzymiesięczny okres tymczasowego aresztowania. 2. Trzymiesięczny okres nieobecności pracownika w pracy - stanowiący przesłankę wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 § 1 k.p. - oblicza się według przepisów prawa materialnego
Okoliczność, iż art. 40 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. akt K 45/07 (Dz. U. z 2009 r. Nr 9, poz. 57), w zakresie w jakim nie zapewnia członkowi składu orzekającego prawa złożenia wyjaśnień przed wytknięciem sądowi uchybienia, uznany został za niezgodny
