Postanowienie NSA z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. II OZ 252/15
Miejsce stałego pobytu danej osoby to miejsce, w którym osoba ta stale realizuje swoje podstawowe funkcje życiowe, tj. w szczególności mieszka, nocuje, spożywa posiłki, wypoczywa, przechowuje rzeczy niezbędne do codziennego funkcjonowania (odzież, żywność, meble), przyjmuje wizyty członków rodziny lub znajomych, utrzymuje chociażby okazjonalne kontakty z sąsiadami, przyjmuje i nadaje korespondencję
Przez zagadnienie wstępne rozumie się zagadnienie materialnoprawne, kwestię prawną, którego rozstrzygnięcie należy do kompetencji innego organu administracyjnego lub sądu, zaś rozstrzygnięcie to jest warunkiem sine qua non merytorycznego rozpoznania sprawy będącej przedmiotem postępowania administracyjnego. Związek zagadnienia wstępnego z rozpoznaniem sprawy administracyjnej i wydaniem decyzji wyraża
Możliwość zapoznania się przez strony z protokołem zeznań świadków nie czyni zadość zasadom czynnego bezpośredniego udziału w przeprowadzeniu takiego dowodu, w szczególności prowadzi do pozbawienia możliwości zadawania świadkowi pytań.
Jednocześnie, aby wykazać zamiar powrotu do lokalu, skarżący musiałby podejmować pewne kroki, takie jak pokrywanie opłat związanych z utrzymaniem lokalu, podejmowanie działań mających na celu zapewnienie utrzymywania lokalu w niezbędnym porządku czy stanie technicznym, podejmowanie starań o utrzymanie lub uzyskanie tytułu do posiadania lokalu, uzewnętrznianie woli powrotu do lokalu przed wszczęciem
Przeciwieństwem decyzji związanej jest decyzja uznaniowa, gdzie organ mając określone przepisami wytyczne ma pewien zakres swobody, wybór określonego działania np. może wydać decyzję, odmówić jej wydania, umorzyć postępowanie, zwrócić sprawę do ponownego rozpoznania.
Orzecznictwo sądowe wyjaśniło, że wymeldowanie jest z zasady następstwem dobrowolnego opuszczenia lokalu. Jednakże za równoznaczną z opuszczeniem lokalu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych należy uznać taką sytuację, gdy osoba usunięta z lokalu wbrew swojej woli i do niego nie dopuszczona nie korzysta w odpowiednim czasie z przysługujących jej środków prawnych
W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że opuszczenie miejsca stałego pobytu musi mieć charakter dobrowolny, przy czym przez brak dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu należy rozumieć sytuację, w której osoba wymeldowywana została pozbawiona prawa korzystania z lokalu na skutek bezprawnego działania osób trzecich.
Niedołączenie do wniosku o potwierdzenia posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego dokumentów potwierdzających dane i informacje zawarte we wniosku (art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim Dz. U. z 2012r., poz 161 ) nie stanowi braku formalnego tego wniosku podlegającego usunięciu w trybie art. 64 par. 2 k.p.a.