Wyrok NSA z dnia 3 marca 2015 r., sygn. II OSK 1641/13

W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że opuszczenie miejsca stałego pobytu musi mieć charakter dobrowolny, przy czym przez brak dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu należy rozumieć sytuację, w której osoba wymeldowywana została pozbawiona prawa korzystania z lokalu na skutek bezprawnego działania osób trzecich.

Teza od Redakcji

Dnia 3 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Małgorzata Miron /spr./ Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 898/12 w sprawie ze skargi G.G.o na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sygn. II OSK 1641/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 27 marca 2013 r. w sprawie II SA/Sz 898/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę G.G. wniesioną na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] czerwca 2012 r. znak [...] w przedmiocie wymeldowania.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Prezydent Miasta Stargard Szczeciński decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139 poz. 993 z późn. zm.) orzekł o wymeldowaniu G.G. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego położonego przy ul. K. w Stargardzie Szczecińskim. Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ wskazał, że wniosek o wymeldowanie złożyło w dniu 31 października 2011 r. Stargardzkie Towarzystwo Budownictwa Społecznego Spółka z o.o., zwane dalej "STBS", dołączając wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Wydział I Cywilny z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. akt IC 674/10, orzekający eksmisję G.G. z przedmiotowego lokalu bez prawa do lokalu socjalnego, a także protokół zdawczo-odbiorczy ww. lokalu z dnia 25 października 2011 r. Organ podał, że G.G. od 19 lipca 2010 r. przebywa w Zakładzie Karnym i mimo eksmisji odmówił dobrowolnego wymeldowania się z przedmiotowego lokalu oraz, że został zatrzymany pod adresem ul. M. w Stargardzie Szczecińskim. Przesłuchany w charakterze świadka pracownik STBS oświadczył, że G.G. nie był obecny przy eksmisji, mimo tego, że był o niej poinformowany przez komornika sądowego. Po wykonaniu eksmisji lokal wolny od osób i rzeczy został zabezpieczony i zaplombowany przez pracowników STBS przy udziale komornika sądowego, a następnie przydzielony innej rodzinie z listy oczekujących. G.G. nie odwołał się od wyroku orzekającego eksmisję, co wynika z pisma Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 4 kwietnia 2012 r. Sąd przesłał organowi I instancji odpis postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim z dnia 15 grudnia 2011 r. o zakończeniu postępowania egzekucyjnego prowadzonego w oparciu o ww. wyrok z dnia 15 lutego 2011 r. w części dotyczącej opróżnienia i wydania Gminie Stargard Szczeciński lokalu mieszkalnego na skutek realizacji tytułu wykonawczego. Organ przesłuchał dotychczasowych sąsiadów strony oraz nowego najemcę przedmiotowego lokalu, którzy potwierdzili, że G.G. w lokalu tym nie zamieszkuje, ustalił ponadto, że strona nie występowała do Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim o przywrócenie naruszonego posiadania.