Wyrok NSA z dnia 25 marca 2015 r., sygn. II OSK 2047/13

Jednocześnie, aby wykazać zamiar powrotu do lokalu, skarżący musiałby podejmować pewne kroki, takie jak pokrywanie opłat związanych z utrzymaniem lokalu, podejmowanie działań mających na celu zapewnienie utrzymywania lokalu w niezbędnym porządku czy stanie technicznym, podejmowanie starań o utrzymanie lub uzyskanie tytułu do posiadania lokalu, uzewnętrznianie woli powrotu do lokalu przed wszczęciem postępowania o wymeldowanie. Bez takich zachowań nie można przyjąć, że osoba nie opuściła miejsca pobytu stałego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 217/13 w sprawie ze skargi P.M. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 217/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P.M. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], w przedmiocie wymeldowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, iż na wniosek [...] w D. decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], podjętą z upoważnienia Prezydenta Miasta Dąbrowy Górniczej, orzeczono o wymeldowaniu P.M. z pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] w [...]. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał przepis art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm., dalej: ustawa o ewidencji ludności), W motywach organ administracji podał, że najemcą przedmiotowego lokalu był Z.M., wobec którego wyrokiem Sądu Rejonowego w D. z dnia [...] czerwca 2011 r., sygn. akt [...] orzeczono eksmisję. Natomiast P.M. nie przebywa w lokalu od dnia 1 listopada 2011 r., kiedy to został aresztowany. Zdaniem organu I instancji pobyt w zakładzie karnym nie może być przeszkodą w orzeczeniu o wymeldowaniu, a wobec eksmisji Z.M. nie ma on możliwości powrotu do przedmiotowego lokalu, gdyż prawa do zamieszkiwania w nim wywodził od ojca.