Aktualność
Cesja wierzytelności poniżej jej wartości – problemy podatkowe
Cesja wierzytelności wiąże się z koniecznością ustalenia, czy i jaki podatek trzeba zapłacić od dokonywanej czynności. Może to być VAT (23%) albo PCC (1%).
Ponadto sprzedaż wierzytelności poniżej jej wartości generuje straty. Można je rozliczyć w kosztach podatkowych, ale tylko spełniając warunki ustawowe. W artykule wskazujemy prawne aspekty umowy cesji oraz problemy podatkowe wiążące się z kwalifikacją podatkową skutków cesji wierzytelności poniżej jej wartości nominalnej.
Prawna regulacja umowy cesji wierzytelności
Określenie „cesja” ma swoje źródło w języku łacińskim, gdzie cessio oznacza ustąpienie. Wierzytelność zaś to prawo żądania zapłaty (lub innego świadczenia) od dłużnika. Można je przenieść (scedować) na inną osobę. Cesja wierzytelności to zatem przeniesienie uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi na nowego nabywcę w drodze umowy, na podstawie art. 509–516 Kodeksu cywilnego.
Przedmiotem cesji może być każda zbywalna wierzytelność lub jej część, która jest zgodna z przepisami prawa, w tym również zobowiązania przyszłe, które w momencie jej zawarcia jeszcze nie istnieją.
W umowie cesji wierzytelności stronami są:
- cedent (wierzyciel), czyli osoba, która zrzeka się praw do wierzytelności na rzecz innego podmiotu, oraz
- cesjonariusz (nabywca wierzytelności).
Cesja wierzytelności nazywana jest również przelewem wierzytelności.
Charakterystyczne cechy umowy cesji wierzytelności przedstawiamy w zestawieniu tabelarycznym.
Lp. | Charakterystyka umowy cesji wierzytelności |
1. | Zmiana wierzyciela Dotychczasowy właściciel traci prawo (wierzytelność), a nowy właściciel przejmuje wszelkie uprawnienia i jednocześnie konsekwencje wynikające z wierzytelności, takie jak np. roszczenia o zaległe odsetki. |
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right