Postanowienie NSA z dnia 2 lutego 2023 r., sygn. II OZ 772/22
W przypadku powołania dyrektora instytucji kultury w sposób dorozumiany, bez wyraźnego aktu powołania, brak jest podstaw do przyjęcia, że powołanie nastąpiło na maksymalny okres siedmiu lat, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o działalności kulturalnej.
Ustanowienie przez gminę ograniczeń w odbiorze bioodpadów komunalnych oraz wprowadzenie alternatywnych metod ich pozbywania się, które nie są przewidziane w przepisach ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, stanowi naruszenie prawa i nie może być podstawą do ważnej regulacji w akcie prawa miejscowego.
Uchwała w sprawie ustalenia trybu i sposobu powoływania oraz odwoływania członków zespołu interdyscyplinarnego oraz szczegółowych warunków jego funkcjonowania jest aktem prawa miejscowego.
Regulacje dotyczące odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone na terenie obiektów użyteczności publicznej, takich jak place zabaw czy siłownie, nie powinny być wprowadzane do aktów prawa miejscowego, gdyż kwestie te są już uregulowane w ustawach i podlegają ujednoliceniu na poziomie ogólnokrajowym.
Pomimo, że co do zasady, użyte w art. 24f ust. 1 u.s.g. sformułowanie "z wykorzystaniem" należy interpretować szeroko i należy odnosić je do wszelkich przypadków korzystania z mienia komunalnego gminy w ramach prowadzonej działalności, bez względu na to, czy owo wykorzystywanie ma podstawę prawną czy też nie, jest stałe bądź jednorazowe oraz odpłatne bądź też nie, to jednak komentowany przepis nie
Zauważyć należy, że norma art. 25b ust. 1 u.s.p. nie ogranicza zakazu do "własności" ani do "zarządzania" mieniem komunalnym, lecz używa znacznie pojemniejszego określenia: "wykorzystanie mienia", którego granice desygnatów są o wiele trudniej uchwytne. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, że sformułowanie: "wykorzystywanie" odnosi się do wszystkich przypadków korzystania