1. Akty wydawane w oparciu o blankietowe upoważnienie wynikające z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ stanowią zazwyczaj przepisy zbliżone do aktów wewnętrznych kierownictwa /art. 93 Konstytucji/ i tylko wtedy gdy zawierają wszystkie istotne cechy prawa miejscowego mogą być uważane za akty prawa miejscowego. 2. Uchwała Rady Miejskiej
Uchwała zarządu powiatu w sprawie odwołania kierownika podporządkowanej temu organowi jednostki organizacyjnej poprzez, które realizuje on swe funkcje publiczne, stanowi władczą wypowiedź organu administracji w sprawie należącej do zakresu jego zadań publicznych; jest wiec aktem administracyjnym podlegającym nadzorowi wojewody w trybie uregulowanym w rozdziale 8 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
1. Instytucja kultury jako osoba prawna jest odrębnym w stosunku do gminy podmiotem prawa, z własnym majątkiem, środkami trwałymi, przychodami oraz kosztami, samodzielnie gospodarującą w ramach posiadanych środków. 2. Uchwała o powołaniu Biblioteki Gminnej nie należy do uchwał wymienionych w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428
1. Pracownikom zatrudnionym w ramach stosunku pracy na podstawie wyboru, podobnie jak innym pracownikom samorządowym, przysługuje wynagrodzenie określone według stawki wynagrodzenia zasadniczego właściwej dla danej kategorii zaszeregowania oraz dodatki /funkcyjny, służbowy, za wysługę lat/ w wysokości właściwej dla danego stanowiska. Na wynagrodzenie starosty składa się więc wynagrodzenie zasadnicze
1. Stosunek pracy kierowników jednostek organizacyjnych powstaje i podlega rozwiązaniu na podstawie uchwały zarządu. Do kompetencji wójta w stosunku do tych osób należą pozostałe czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, stosownie do art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./. 2. Rada gminy może podejmować uchwały obowiązujące wyłącznie
1. Ustawodawca zawarł w ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej /Dz.U. 1997 nr 110 poz. 721 ze zm./ regulacje organizacyjnoprawne dotyczące jednostek prowadzących działalność kulturalną, które mają charakter przepisów szczególnych w stosunku do innych ustaw, w tym również do ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155
Skarżąca Rada Osiedla w zakreślonym przez Sąd terminie nie przedłożyła pełnomocnictwa Zarządu Miasta do wniesienia przez nią skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Brak zdolności sądowej po stronie skarżącej skutkuje odrzuceniem wniesionej przez nią skargi.
Zarząd miasta błędnie utożsamił desygnowanie /wyznaczenie/ radnych do rad nadzorczych spółek komunalnych /jako reprezentantów mienia komunalnego/ z powołaniem na członka rady nadzorczej w rozumieniu art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o działalności komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./, którego dokonuje istotnie zarząd gminy, pełniący w jednoosobowych spółkach jednostek samorządu
1. Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ gmina oraz związek gmin nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. 2. Zakład Komunikacji Miejskiej jest od strony strukturalnej gminną jednostką organizacyjną, od strony zaś funkcjonalnej podmiotem
Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. Gmina może być bowiem stroną postępowania na takich samych zasadach jak inna osoba prawna lub fizyczna.
Skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze gmina może wnieść po uprzednim zwróceniu się do wojewody z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stosownie do art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Artykuł 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przewiduje prawo wyłączności najemców i dzierżawców do nabycia zajmowanego lokalu za cenę równą jego wartości, ustaloną w sposób określony w art. 38 powyższej ustawy. Prawo wyłączności tych osób do nabycia lokalu za określoną cenę nie może być ograniczone w drodze
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie przewiduje w strukturze organów gminy "konwentu sołtysów".
Postanowienia uchwały rady gminy, zakazujące handlu ulicznego i bazarowego na prywatnych posesjach i w innych miejscach /poza zlokalizowanym przez gminę targowiskiem/ uznać należy za wkraczające w zakres uregulowany ustawowo, a tym samym sprzeczne z art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Okoliczność, iż właściciel obiektu udostępnia ten obiekt innym osobom w drodze umów cywilnoprawnych w celu dokonywania przez nich sprzedaży ze stoiska bez uprzedniego uzyskania zezwolenia właściwego organu gminy na prowadzenie targowiska w tym miejscu, nie pozbawia tego obiektu charakteru targowiska, skoro warunku tego nie wprowadza art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych
Przewidziane w art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/ uprawnienie związków do opiniowania aktów wykonawczych do ustaw i odpowiadający temu uprawnieniu obowiązek organów samorządu terytorialnego przedstawiania projektów aktów lokalnych do zaopiniowania związkom zawodowym odnosi się do spraw przekazywanych przez ustawę do wydania aktu wykonawczego, które wprost
Uchwała rady gminy w sprawie opłat za wodę nie wymaga konsultacji ze związkami zawodowymi. Uchwała taka nie jest aktem wykonawczym do ustawy, o jakim mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/, a ponadto przedmiot tej uchwały wychodzi poza zakres zadań związków zawodowych.
Przepisy gminne ogłasza się przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych lub w inny sposób miejscowo przyjęty, a także przez ogłoszenie w lokalnej prasie, chyba że przepisy prawa stanowią inaczej. Spójnik "a także" oznacza, że muszą być zastosowane obie formy podania treści uchwały do wiadomości publicznej, to jest przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych /lub inny sposób
