W przypadku zwrócenia się podatnika do urzędu skarbowego o zwolnienie płatnika z obowiązku pobrania podatku od spadków i darowizn, urząd ten powinien najpierw rozważyć, czy w ogóle istnieje podstawowa przesłanka umożliwiająca uwzględnienie wniosku podatnika, tzw. zagrożenia ważnych interesów podatnika, w szczególności jego egzystencji - art. 22 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
Regulaminy organizacyjne gminnych urzędów nadawane przez wójta /burmistrza, prezydenta miasta/ zarządzeniem nie stanowią aktu prawa miejscowego i w związku z tym nie istnieje obowiązek ich publikacji w dziennikach urzędowych województwa.
Normatywne skutki ustawienia znaku drogowego sprawiają, że orzecznictwo sądowe w kwestii niedopuszczalności orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny o zgodności z prawem nieobowiązujących już uchwał należy uznać za przydatne także w odniesieniu do czynności faktycznej, która utraciła moc i nie wywołuje już skutków prawnych.
Nie jest zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzenie abstrakcyjnych rozważań teoretycznych i nie ma on kompetencji do "stwierdzania nieistnienia obowiązku przestrzegania norm powstałych jako efekt bezczynności".
Ustawa z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 154 poz. 1799/ w sposób jasny i wyraźny zakazała przekroczenia w 2002 r. wielkości wynagrodzeń z 2001 r., w tym także w samorządowych jednostkach budżetowych.
Rada gminy nie może zaskarżyć postanowienia samorządowego kolegium odwoławczego, którym uchylona została uchwała rady gminy o odmowie akceptacji zmiany charakteru użytkowania gruntu z rolnego na leśny /art. 3 ust. 7 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia - Dz.U. nr 73 poz. 764 ze zm./.
Artykuł 73 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./, nakłada na wszystkie gminy, władające nieruchomościami niestanowiącymi ich własności, zajętymi pod gminne drogi publiczne w dniu 31 grudnia 1998 r., w tym drogi lokalne miejskie, obowiązek wypłaty odszkodowania.
1. Za korzystanie z przystanków /mieszczące się w pojęciu zasad korzystania z tych obiektów/ przewoźnicy uiszczają opłaty. 2. Przystanki mieszczą się w pasie drogowym, a ich istnienie służy stałemu i bezpośredniemu zaspokajaniu zbiorowych potrzeb ludności. 3. Opłaty te mają być ustalane dla wszystkich na równoprawnych warunkach. 4. Do określania sposobu ustalania opłat za korzystanie z przystanków
Pogląd o możliwości wniesienia po dniu 15 lipca 2000 r. skargi na uchwałę rady gminy stanowiącą przepisy prawa miejscowego, która podjęta była i weszła w życie przed tą datą, pomimo faktu dodania z dniem 15 lipca 2000 r. przepisu art. 35 ust. 2a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, oznaczałby zaburzenie pewności obrotu prawnego, a także pozbawienie
Choć ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 /Dz.U. nr 150 poz. 983 ze zm./ nie zawierała uregulowań intertemporalnych, to jednak nie można z tego względu wyciągać tak daleko idących wniosków, jakoby odwołanie nie mogło być rozpatrzone przez organ odwoławczy w związku z treścią art. 17 ust. 4 tej ustawy. W trakcie prowadzonego postępowania
Niezachowanie ustawowo określonych zasad i trybu postępowania przy podejmowaniu przez radę gminy uchwały dotyczącej spraw z zakresu zarządzania mieniem komunalnym, narusza art. 50 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
Organem wykonującym budżet, zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jest zarząd gminy i to on ponosi odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową gminy. Wykonując budżet, zarząd obowiązany jest stosować zasady gospodarki finansowej określone w art. 92 ustawy z dnia 1998 r. ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach
Wymóg "uzasadnionych przypadków" oznacza, że odstępstwa od ustawowej zasady stabilizacji pełnienia funkcji dyrektora szkoły muszą być uzasadnione. Aby wymóg uzasadnienia był spełniony musi ono być zindywidualizowane, odnosić się do konkretnej osoby, rzetelne, poparte wnikliwą argumentacją, wskazujące na rozważenie różnych okoliczności przemawiających za odstępstwem od ogólnej zasady powierzania stanowiska
Skoro każda zmiana granic społeczności lokalnej wymaga uprzedniego przeprowadzenia konsultacji z zainteresowaną społecznością, możliwie w drodze referendum, jeśli ustawa na to pozwala /art. 5 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego/ to nie można pozbawiać tej społeczności prawa inicjatywy w sprawie takiej zmiany. Odpowiednie sformułowanie pytania referendalnego i zapadłe w wyniku referendum rozstrzygnięcie
1. Ocena prawna dotycząca zgodności uchwały rady gminy z prawem, wyrażona przez sąd w wyroku uchylającym rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody o stwierdzeniu nieważności tej uchwały, wiąże sąd /art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ także przy ocenie dopuszczalności w rozumieniu art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
1. Przepisy art. 79 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578/ nie regulują wprost zasad i formy wszczynania postępowania nadzorczego w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały. Do kwestii tej odnosi się jednak przepis ust. 2 stanowiący, iż organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. Nie można
Rada Miejska nie dokonała zatwierdzenia, czyli nie nadała mocy prawnej omawianych czynności Zarządu, lecz jedynie dokonała pozytywnej oceny /z punktu widzenia uchwalonego trybu postępowania o udzielenie dotacji/ i zaakceptowała te czynności w ramach przysługujących jej kompetencji kontrolnych wobec Zarządu Miasta. Użycie w tym wypadku sformułowania o zatwierdzeniu nie może być uznane za istotne naruszenie
Gmina nabywając mienie po zlikwidowanych jednostkach nie miała na celu wykorzystania go dla zaspokojenia potrzeb komunalnych, lecz dalszą jego odsprzedaż. Sprzedawane towary były częścią majątku Gminy, która tego mienia nie wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności własnej o której mowa w art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74
1. Analogia jako metoda wykładni, mająca służyć ustaleniu usytuowania kompetencji do tworzenia, na szczeblu samorządu województwa, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i w konsekwencji do zatwierdzania ich statutów, w nawiązaniu do odrębnych i w różnym zakresie odmiennych regulacji ustrojowych na szczeblu gminy i powiatu, nie może być uznana za metodę dopuszczalną i jej wyniki nie mogą
Gmina, jako osoba prawna, podejmuje działania w reżimie systemu obowiązującego prawa, w tym prawa cywilnego. W związku z powyższym Rada Miejska nie może podjąć uchwały dopuszczającej w trakcie jej wykonywania zawieranie umów z podmiotami nie mającymi zdolności do czynności prawnych /społecznymi komitetami budowy/.
Nie zasługuje na aprobatę rozumowanie, z którego wynikałoby przyjęcie, że w skład diety radnego wchodzą również kwoty stanowiące zwrot kosztów podróży służbowych. Rada miejska nie może przyznawać radnym zwrotu kosztów podróży, które się nie odbyły, podobnie jak nie może ograniczyć tego prawa do określonego z góry limitu. Ponadto należy zauważyć, że uprawnienie przyznawania przedmiotowych świadczeń
Przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stanowi, iż uchwały organów gminy zapadają zwykłą większością głosów, a w przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego. Przepis ten nie rozstrzyga, czy głosowanie powinno być tajne czy jawne. W niektórych jednak sytuacjach ustawa nakazuje podejmowanie uchwał w głosowaniu tajnym
Rada powiatu nie może przyznawać radnym zwrotu kosztów podróży, które się nie odbyły, podobnie jak nie może ograniczyć tego prawa do określonego z góry limitu. Twierdzenie to jest zresztą zgodne z postanowieniami Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego /art. 7 Karty, sporządzonej 15 października 1985 r i ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską, stanowi, że status przedstawicieli wybieranych do
Przepis art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa /Dz.U. nr 91 poz. 576 ze zm./ nie daje sejmikowi województwa prawa do podejmowania uchwał przyznających radnym uprawnienia do uzyskiwania zwrotu kosztów podróży służbowych, w tym także w innej wysokości niż wynikająca z faktycznie poniesionych wydatków.
