Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2000 r., sygn. I SA/Łd 571/97

Gmina nabywając mienie po zlikwidowanych jednostkach nie miała na celu wykorzystania go dla zaspokojenia potrzeb komunalnych, lecz dalszą jego odsprzedaż. Sprzedawane towary były częścią majątku Gminy, która tego mienia nie wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności własnej o której mowa w art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, lecz przeznaczyła je do dalszej sprzedaży.

Należy zatem uznać również, że brak było podstaw do zwolnienia od opodatkowania, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Organy podatkowe nie naruszyły więc granic swobodnej oceny dowodów /art. 80 Kpa/ uznając, że przyjęte przez Gminę działania miały cechy czynności określonych w przepisach art. 2 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym po przekroczeniu kwoty, określonej w art. 14 ust. 1 pkt 1, cytowanej ustawy na Gminie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie omawianego podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy Z. na decyzję Izby Skarbowej w P.-T. z dnia 9 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 1995 roku - oddala skargę.