Wyrok NSA z dnia 23 października 2014 r., sygn. II FSK 2592/12

Zwolnienie określone w art. 7 ust. 3 u.p.o.l. może dotyczyć wyłącznie przedmiotu, a więc nieruchomości wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności. Przy czym, co jest istotne, przedmiot ten winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika, a więc cechy przedmiotu muszą zostać tak w przepisie określone, żeby dotyczyły potencjalnie (hipotetycznie) nieoznaczonego indywidualnego podatnika.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 334/12 w sprawie ze skargi Gminy P. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia 29 grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 1, ppkt 1 i 2 uchwały nr [...] Rady Miasta P. z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Gminy P. na rzecz Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 334/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Gminy P. (dalej jako "Gmina") na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. (dalej jako "RIO" lub "organ nadzoru") z dnia 29 grudnia 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 1, ppkt 1 i 2 uchwały nr XII/179/11 Rady Miasta P. z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie podatku od nieruchomości (dalej jako "uchwała Rady Miasta").

Przestawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Gmina wniosła skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze RIO. Zaskarżonej uchwale zarzuciła wydanie jej z naruszeniem prawa materialnego, tj.: