Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. II SA/Wa 1077/16
Nie jest dopuszczalne dokonywanie, w trybie dotyczącym wydawania zaświadczeń, jakichkolwiek ustaleń faktycznych i ocen prawnych nie wynikających z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.
Uzasadnienie wyroku zawiera opis ustaleń poczynionych w sprawie przez organy, natomiast bezzasadne jest żądanie od sądu administracyjnego aby wskazywał, w oparciu o jakie dowody doszedł do przekonania, że strona nie jest zdolna do służby wojskowej, albowiem sądy administracyjne nie orzekają o takiej zdolności. Istotne jest, aby organ orzekający o takiej zdolności podał podstawę swojego stanowiska i
Okres długoterminowej zasadniczej służby wojskowej, w której żołnierz uzyskał inne lub wyższe kwalifikacje zawodowe do wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury tylko wtedy, gdy żołnierz był zatrudniony w szczególnych warunkach pracy przed powołaniem do odbycia tej służby (art. 108 ust.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie już prezentowany był pogląd, że jako rażącego naruszenia prawa, dającego podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, nie należy traktować błędów w wykładni prawa, ale przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny. Powołanie się na rażące naruszenie prawa, może dotyczyć tylko sytuacji wyjątkowych, gdzie takie naruszenie
Organ Policji ma obowiązek poinformować wszystkich spadkobierców, którzy weszli w posiadanie broni po osobie zmarłej, że uregulowanie kosztów związanych z przechowywaniem broni, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576 z późn. zm.), przez jednego ze spadkobierców broni oznacza wygaśnięcia tego obowiązku względem pozostałych spadkobierców
Stosownie do przywołanej regulacji prawnej, koszty związane z deponowaniem broni i amunicji ponoszone są przez osobę deponującą, która weszła w jej posiadanie po osobie zmarłej. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd, zgodnie z którym osoba deponująca to osoba, która weszła w posiadanie broni i amunicji, a przede wszystkim faktycznie nią władała jak właściciel
Prawidłowe przeprowadzenie postępowania administracyjnego uzależnione jest od uwzględnienia treści regulacji prawa materialnego mających zastosowanie w sprawie. Przepisy determinują przebieg postępowania dowodowego, które jest przecież prowadzone w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy, co należy jednak podkreślić, który może pozostawać w rożnych relacjach w odniesieniu do stanu materialnoprawnego