Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 marca 2013 r., sygn. II SA/Ke 81/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Marta Bieniek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Świętokrzyskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny po rozpatrzeniu odwołania A. B. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...], nie stwierdzającej u niego choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytki słuchu typu ślimakowego lub czuciowo - nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonym jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz wymienionego w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rdy Ministrów z dnia30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869 z późniejszymi zmianami), dalej określanego w skrócie rozporządzeniem, na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1085 r. o Państwowej Inspekcji sanitarnej (tekst jedn. Dz. U. Nr 212 z 2011 r., poz. 1263) oraz § 1, 8 i 11 ust. 1 rozporządzenia zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia przytoczył przebieg postępowania wskazując, że postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte 15 grudnia 2008 r., że w dniu 3 października 2011 r. organ I instancji wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej, która to decyzja została uchylona w dniu 28 listopada 2011 r. z uwagi na rozbieżności dotyczące stwierdzonego u A. B. ubytku słuchu i WSA wyrokiem z [...] oddalił skargę na decyzję organu II instancji. Dalej organ ustalił, że A. B. w latach 1968-2000 pracował, z przerwami w różnych zakładach pracy i był narażony na hałas stwarzający ryzyko uszkodzenia narządu słuchu. Postępowanie diagnostyczno - orzecznicze przeprowadzone było dwuinstancyjnie przez dwie uprawnione do rozpoznania chorób zawodowych jednostki diagnostyczno - orzecznicze służby zdrowia: Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy (dalej WOMP) oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu (dalej Instytut w Sosnowcu). WOMP po przeprowadzeniu diagnostyki audiologicznej, obejmującej audiometrię tonalną, impedancyjną pomiary potencjałów wywołanych z pnia mózgu (ABR) oraz fotoemisję akustyczną wykazał u badanego obustronny niedosłuch odbiorczy o lokalizacji ślimakowej oraz podwyższenie słuchu liczone jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz wynoszący UP - 43 dB, a dla UL - 47 dB. Z uwagi na fakt, ze średni ubytek słuchu w uchu lepiej słyszącym - prawym wynosił 43 dB wydał orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. WE wyniku złożonego odwołania od tego orzeczenia postępowanie diagnostyczno - orzecznicze zostało przeprowadzone w Instytucie w Sosnowcu, który w trakcie trwającej od 15 do 18 czerwca 2010 r. hospitalizacji dokonał analizy dokumentacji lekarskiej, przeprowadził konsultację laryngologiczną, w wyniku której także rozpoznał obustronną lokalizację uszkodzenia narządu słuchu oraz podwyższenie progu słuchu obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz wynoszące dla UP - 42dB i dla UL 40 dB i wydał w dniu 9 listopada 2010 r. orzeczenie o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.