Wyrok SN z dnia 21 czerwca 1994 r. sygn. I PRN 40/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Postanowienie SN z dnia 16 czerwca 1994 r. sygn. II UZP 8/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

1. Sąd Najwyższy podejmuje uchwałę w trybie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) wówczas, gdy wątpliwości co do rozumienia przepisów prawa ujawniają się w praktyce organów, nad którymi Sąd Najwyższy sprawuje także pośredni nadzór w zakresie orzekania. 2. Nieprawidłowe stosowanie prawa w praktyce przez jedną z terenowych

Wyrok SN z dnia 7 czerwca 1994 r. sygn. I PRN 28/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

1) Indeksacja wynagrodzeń nauczycieli, przewidziana w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej (Dz. U. Nr 4, poz. 24 ze zm.), nie powoduje powstania praw podmiotowych do wynagrodzenia wynikającego z normatywnego wskaźnika przeciętnego wynagrodzenia w sferze budżetowej. 2) Stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny sprzeczności przepisów ustawy z

Wyrok SN z dnia 24 maja 1994 r. sygn. I PRN 27/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok SN z dnia 10 maja 1994 r. sygn. I PRN 17/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1994 r. sygn. I PRN 12/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Zasady obliczania wynagrodzenia zasadniczego sędziów określone w art. 71 § 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 7, poz. 25) zostały czasowo zmodyfikowane przez przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o wynagrodzeniach w sferze budżetowej w 1991 r. (Dz. U. Nr 87, poz. 396) oraz art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 24

Postanowienie SN z dnia 10 marca 1994 r. sygn. I PZP 65/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Uchwała Sądu Najwyższego mająca na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości nie może być środkiem kolejnej weryfikacji wykładni przyjętej przez składy orzekające tego Sądu w poszczególnych sprawach, w sytuacji gdy wyczerpane zostały prawie wszystkie instytucjonalne możliwości ustalenia właściwej wykładni, a jeżeli rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego nie ma już praktycznego znaczenia

Uchwała SN z dnia 24 lutego 1994 r. sygn. I PZP 63/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Sędziemu, który zrzekł się swojego stanowiska i został odwołany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej po przepracowaniu w ciągu roku co najmniej 6 miesięcy, nie przysługuje nagroda z zakładowego funduszu nagród, chyba że zachodzą okoliczności określone w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 17 lutego 1986 r. w sprawie określenia przypadków i warunków, w których

Uchwała SN z dnia 20 grudnia 1993 r., sygn. III AZP 20/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1993

Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa o odmowie wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który przekroczył 65 lat życia art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowienie SN z dnia 26 lutego 1993 r., sygn. I KZP 42/92

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1993

Delegowanie sędziego przez Ministra Sprawiedliwości do pełnienia obowiązków w innym sądzie wymaga oznaczenia okresu, w którym ten sędzia ma wykonywać różnego rodzaju czynności przypadające na niego w danym czasie w tym innym sądzie i nie może dotyczyć tylko pojedynczych dni.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 14 grudnia 1992 r., sygn. WZP 4/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1992

I. Do udziału w sprawie rozpoznawanej przez wojskowy sąd okręgowy na obszarze właściwości miejscowej innego sądu, a zastrzeżonej do wyłącznej właściwości wojskowego sądu okręgowego, może być wyznaczony ławnik wybrany do wojskowego sądu garnizonowego, jeżeli przemawia za tym wzgląd na usprawnienie postępowania sądowego (art. 491 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych – Dz.U. nr 23

Uchwała SN z dnia 23 lipca 1992 r., sygn. III AZP 9/92

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1992

1. Od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa rozstrzygającej o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe ze względu na powagę stanowiska, podjętą na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ - służy zainteresowanemu skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi na zagadnienia prawne opisane w punkcie

Uchwała Pełnego Składu Sędziów SN z dnia 5 maja 1992 r., sygn. Kw. Pr. 5/92

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1992

Uchwały Sądu Najwyższego zawierające wytyczne w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej nie mają mocy zasad prawnych.

Uchwała składu 7 Sędziów SN z dnia 29 kwietnia 1992 r., sygn. III AZP 3/92

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1992

Sprawę o ustanowienie tłumacza przysięgłego prezes sądu wojewódzkiego rozstrzyga w drodze decyzji administracyjnej.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 23 stycznia 1992 r., sygn. III AZP 7/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1992

1. Przepis art. 177 § 1 k.p.c. w zw. z art. 393 § 1 k.p.c. i art. 211 k.p.a. ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli treść orzeczenia tego sądu zależy od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez sąd, przed którym toczy się postępowanie cywilne. 2. W razie stwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny naruszenia przepisu art. 97 § 1 pkt 4, art.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 25 września 1991 r., sygn. I KZP 28/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

W sprawach osób cywilnych, w których orzeczenia wydały sądy wojskowe, które na podstawie art. 1 i 2 oraz 5 § 1 ustawy z dnia 5 kwietnia 1955 r. o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej (Dz.U. art. 15, poz. 83) zostały przekazane sądom powszechnym

Uchwała SN z dnia 22 kwietnia 1991 r., sygn. III CZP 28/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Sędzia sądu rejonowego delegowany na podstawie art. 24 § 2 prawa o ustroju sądów powszechnych do pełnienia obowiązków sędziego sądu wojewódzkiego – sądu gospodarczego może orzekać w sprawach, w których wydane zostało zarządzenie o rozpoznaniu w składzie jednego sędziego bez udziału ławników (art. 4795 § 2 k.p.c.).

Uchwała SN z dnia 10 kwietnia 1991 r., sygn. II UZP 1/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Odwołanie do Sądu Apelacyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych przysługuje od orzeczenia Sądu Wojewódzkiego wydanego po 1 stycznia 1991 roku.

Uchwała SN z dnia 12 marca 1991 r., sygn. I KZP 6/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Użyte w art. 11 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o powołaniu sądów apelacyjnych ... (Dz.U. nr 53, poz. 306) określenie: „sprawy wszczęte” odnosi się tylko do wszczęcia postępowania sądowego, a nie przygotowawczego.

Wyrok SN z dnia 20 grudnia 1990 r., sygn. II CR 343/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

I. Spółka wodna (por. art. 108 i nast. prawa wodnego) nie jest spółką, do której odnosi się art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz.U. art. 33, poz. 175) oraz art. 4791 pkt 1 k.p.c. 2. Składki wnoszone przez członków spółki wodnej na jej rzecz rachowały także pod rządem ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne (Dz.U. nr 38, poz

Postanowienie SN z dnia 11 maja 1990 r., sygn. WO 120/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

Sądem wojskowym, właściwym do rozpoznania sprawy o przestępstwo popełnione na terytorium Polski przez żołnierza wojsk radzieckich, czasowo stacjonujących w Polsce, jest wojskowy sąd okręgowy.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 24 marca 1989 r., sygn. VI KZP 23/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Na tle przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. nr 31, poz. 137) nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania dyscyplinarnego na podstawie art. 26 § 1 k.k. w zw. z art. 11 pkt 2 k.p.k. z powodu jego znikomego społecznego niebezpieczeństwa.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 14 marca 1989 r., sygn. III PZP 45/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Przekazanie sprawy pomiędzy wydziałem cywilnym a sądem pracy (wydziałem pracy) – i odwrotnie – w tym samym sądzie następuje na podstawie zarządzenia przewodniczącego lub postanowienia sądu nie podlegających zaskarżeniu w drodze zażalenia.