Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 października 2018 r., sygn. II SA/Gd 701/17

Zagospodarowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 2 października 2018 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta z dnia 15 lutego 2017 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z 17 sierpnia 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z 15 lutego 2017r., [...] w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla działek nr [...], obręb [...], położonych przy ul. G. 29 i 29A, oznaczonych literami ABCD na załączniku graficznym do decyzji dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z podziemną halą garażową i niezbędną infrastrukturą. Postanowieniem z dnia 13 marca 2017r. ww. decyzja została sprostowana odnośnie daty podjęcia decyzji jest "G., dnia 15.02.2016r.", a powinno być "G., dnia 15.02.2017r."

W uzasadnieniu Kolegium przywołało przepisy art. 4 ust.2 pkt.2, art.53 ust.3, 4, art. 54 w zw. z art.64 ust.1, art. 61 ust.1 ustawy z dnia 27marca 2003r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1073) oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588, zwanego dalej także rozporządzeniem).

W przedmiotowej sprawie, w ocenie Kolegium obszar analizowany został wyznaczony w sposób prawidłowy w wielkości nie mniejszej niż trzykrotność frontu działki - wyznaczonego od strony ul. G., z której odbywa wjazd na działkę -22m. Wyznaczony obszar wyznaczony został jako trzykrotność 22m = 66m od granic działki inwestora. Z analizy urbanistycznej i formalno-prawnej sporządzonej w niniejszej sprawie wynika, że obszar analizowany stanowią nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi wolnostojącymi przy ul. G. i ul. O. oraz w zabudowie bliźniaczej ul. G. i ul. O. szczegółowo opisane w analizie, zarówno w części graficznej, jak i opisowej. Z treści wykonanej w sprawie analizy wynika, że w obszarze analizowanym istnieje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna w zabudowie wolnostojącej oraz bliźniaczej. Odnosząc się do zarzutu odwołujących, iż budynek mieszkalny wielorodzinny na obszarze, w którym występuje wyłącznie zabudowa jednorodzinna nie może stanowić kontynuacji parametrów, cech i wskaźników zabudowy Kolegium zauważyło, że ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie wyodrębnia funkcji mieszkaniowej związanej z budownictwem jednorodzinnym i funkcji mieszkaniowej związanej z budownictwem wielorodzinnym. Taki podział jest dokonywany nie ze względu na funkcję mieszkaniową tych budynków, lecz z uwagi na konieczność spełnienia ustawowych wymogów technicznych, ostrzejszych dla budownictwa wielorodzinnego i łagodniejszych dla budownictwa jednorodzinnego, które wynikają z przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015r. poz. 1422 ze zm. ). Nie można więc przyjąć, iż w istniejącym stanie faktycznym jednemu z rodzajów zabudowy (mieszkaniowemu jednorodzinnemu) można nadać priorytetowe znaczenie. Tym samym jako zasadę należy przyjąć, że w zakresie kontynuacji funkcji mieści się każda zabudowa, która nie godzi w zastany stan rzeczy. Zatem nawet, jeśli przyjąć, iż planowana zabudowa nie jest tożsama jako taka z zabudową mieszkaniową jednorodzinną, to z pewnością nie godzi ona tylko ze względu na charakter zabudowy (mieszkaniowy wielorodzinny) w istniejący ład przestrzenny, czyli zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W ocenie Sądów nieuprawniony jest pogląd, że zabudowa wielorodzinna nie stanowi kontynuacji funkcji mieszkaniowej, jeżeli na działkach sąsiednich znajdują się budynki jednorodzinne (por. np. wyroki WSA: w Gliwicach z dnia 30 lipca 2014 roku, sygn. II SA/GI 300/14; w Łodzi z dnia 4 września 2013 roku, sygn. II SA/Łd 560/13 opubl. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00