Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 października 2016 r., sygn. II SA/Ol 678/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2016 r. sprawy ze skargi D. K. i T. K. na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]", nr "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu gminy w obrębie geodezyjnym 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2) zasądza od Rady Gminy na rzecz skarżących solidarnie kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Uchwałą nr XI/84/11 z dnia 4 listopada 2011 r., Rada Gminy Biskupiec uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego fragmentu gminy Biskupiec w obrębie geodezyjnym Szwarcenowo.

W skardze, złożonej do tut. Sądu na tę uchwałę, "[...]"podnieśli, że nieruchomość będąca ich własnością jest położona na terenie objętym ustaleniami powołanego wyżej planu miejscowego. Zarzucili, że plan ten nie uwzględnia wymagań: ochrony zdrowia, bezpieczeństwa ludzi i mienia, prawa własności, a także walorów krajobrazowych i wymagań ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych. Akt ten ponadto, w ocenie Skarżących, uchwalony został pomimo sprzeczności z ustaleniami obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, uchwalonym uchwałą nr III/44/2001 Rady Gminy Biskupiec z dnia 17 maja 2001 r., zmienionego uchwałą tego organu nr XX/177/08 z dnia 6 listopada 2008 r., które nie zawiera wymaganych regulacji dotyczących m.in. urządzeń elektrowni wiatrowych. Skarżący zaznaczyli, że w Studium nie określono w szczególności stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199, z późn. zm.), zwanej dalej: u.p.z.p. Skarżący zarzucili też, że organ gminy nie przeanalizował zasadności przystąpienia do sporządzenia planu. Stwierdzili, że w miejscowym planie nie zawarto wszystkich obowiązkowych składników planu, wymaganych przez art. 15 ust. 2 u.p.z.p. Podkreślili, że Rada Gminy nie określała granic terenów pod budowę urządzeń elektrowni wiatrowych oraz granic ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko, a także nie określiła granic terenów rekreacyjno-wypoczynkowych. Skarżący podnieśli również, że rysunek kwestionowanego planu miejscowego został sporządzony w niewłaściwej skali i bez wykorzystania urzędowych kopii map zasadniczych. Ocenili, że zaskarżony akt narusza art. 2, art. 39, art., 47, art. 64 ust. 1-3, art. 68 ust. 1 i art. 77 Konstytucji RP.