Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. I SA/Wr 1239/12

Dnia 12 lutego 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Barbara Ciołek, Sędziowie: Sędzia WSA - Marta Semiczek, Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant: Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2013 roku sprawy ze skargi E.K. i J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 17 lipca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie: podatku od nieruchomości za 2012 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w J. po rozpoznaniu odwołania E. K. i J. K. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta J. z dnia [...] Nr [...] w sprawie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego Prezydent Miasta J. ustalił E. K. i J. K. (zwanym dalej stronami lub skarżącymi) w wyżej wskazanej decyzji z dnia [...] wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 28.006,00 zł. Opodatkowaniem objęto budynki związane z działalnością gospodarczą o powierzchni użytkowej 1.244, 56 m² (według stawki 20.00 zł za m 2) oraz grunty o powierzchni 4.267,00 m² (opodatkowane wg stawki 0,73 zł za m2 ) tj. działki gruntu nr [...] i [...] położone w J., przy ul. [...], również związane z działalnością gospodarczą. Uzasadniając swoje stanowisko organ pierwszej instancji wskazał, że przedmiot opodatkowania stanowi majątek wspólny małżonków zaś jeden z małżonków - E. K. - jest przedsiębiorcą i zajmuje sporną nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Organ wyjaśnił, że sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę skutkuje opodatkowaniem zarówno gruntów, jak i budynków stawką podatku przewidzianą dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że działalność gospodarcza prowadzona jest tylko w części budynku. Odnosząc się do argumentów podatnika w świetle których stan techniczny obiektów nie pozwala na ich wykorzystywanie do działalności gospodarczej organ pierwszej instancji uznał, że aktualny stan budynków nie jest zadowalający, lecz jako stan przejściowy, możliwy do przezwyciężenia na drodze bądź modernizacji zniszczonych obiektów bądź ich wyburzenia, nie stanowi przesłanki wyłączającej dany obiekt z opodatkowania najwyższymi stawkami podatkowymi. Z opodatkowania organ wyłączył natomiast budynek o powierzchni 109m² posadowiony na działce nr [...] z uwagi na brak zadaszenia części przedmiotowego budynku.