Wyrok SN z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. II USKP 86/21

1. Organ rentowy w ramach decyzji z art. 1 ust. 8 ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność powinien sprecyzować kwotowo należności niepodlegające umorzeniu.

2. Trudno nie dostrzec, że z treści art. 1 ust. 10 ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność jednoznacznie wynika, że prawidłowa informacja z art. 1 ust. 8 ustawy nie jest warunkiem umorzenia należności. Przepis wyraźnie zastrzega, że jest nią nieposiadanie zaległości. Znaczy to tyle, że ustawodawca wprowadził wprawdzie po stronie organu rentowego powinność informacyjną, jednak nie uzależnia od jej zrealizowania dopuszczalności umorzenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)

SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)

‎SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z wniosku J. G. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. ‎o wznowienie postępowania w sprawie umorzenia należności z tytułu składek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 grudnia 2021 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. akt III AUa […],

I. oddala skargę kasacyjną,

II. nie obciąża J. G. kosztami pełnomocnika organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (…) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 6 czerwca 2019 r., III AUa (…), oddalił apelację wnioskodawcy J. G. wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w O. z 4 września 2018 r., IV U (…), oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 22 września 2017 r. odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie rozpatrzenia wniosku o umorzenie należności z tytułu składek.

W sprawie tej ustalono, że wnioskodawca w związku z prowadzoną aktywnością zawodową nie opłacał należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Dochodząc tych należności organ rentowy wystawił szereg tytułów egzekucyjnych dotyczących należności za okresy od grudnia 2002 r. do lutego 2009 r. oraz od marca 2009 r. do listopada 2010 r. W dniu 7 lutego 2013 r. odwołujący złożył wniosek o umorzenie należności. Powyższe skutkowało zawieszeniem od dnia 22 lutego 2013 r. prowadzonego przez komornika postępowania egzekucyjnego. Decyzją z dnia 14 maja 2014 r. organ rentowy określił, że według stanu na dzień 8 lutego 2013 r. umorzeniu będą podlegały należności z tytułu składek za okres od grudnia 2002 r. do lutego 2009 r. pod warunkiem spłaty należności niepodlegających umorzeniu, wskazując przy tym konkretne okresy oraz, że za należności z tytułu składek rozumiano składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia, a także dodatkową opłatę. W trakcie postępowania odwoławczego przed Sądem Okręgowym zainicjowanym odwołaniem złożonym przez wnioskodawcę organ rentowy zaznaczył, iż należności składkowe nie podlegające umorzeniu dotyczyły okresu od marca 2009 r. do listopada 2010 r. Decyzja ta uprawomocniła się 6 stycznia 2015 r.