Wyrok SN z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. III UK 337/18

Postępowanie w sprawie umorzenia należności przebiega w dwu etapach. W pierwszej fazie organ ubezpieczeń społecznych wydaje decyzję w sprawie określenia warunków umorzenia należności podlegających umorzeniu (art. 1 ust. 8 ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność), a w fazie końcowej – w zależności od spełnienia ustalonych warunków umorzenia – decyzję o umorzeniu lub o odmowie umorzenia należności (art. 1 ust. 13 ustawy). Każda z tych decyzji podlega osobnemu zaskarżeniu odwołaniem wszczynającym spór na innych zarzutach i dotyczącym innego przedmiotu. Kwestie związane ze sposobem ustalenia warunków umorzenia, także zarzuty nieprawidłowości decyzji o warunkach umorzenia, a w szczególności jej braki w zakresie wskazania kwot podlegających uiszczeniu, rozstrzygane są tylko na skutek odwołania od decyzji w tym przedmiocie. Na skutek późniejszego odwołania od decyzji wydanej na podstawie art. 1 ust. 13 ustawy przedmiotem sporu może być tylko zasadność odmowy umorzenia nieopłaconych należności. Ustalenie warunków umorzenia nie podlega już badaniu w sprawie z odwołania od decyzji odmawiającej umorzenia należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek