Brak w aktach sprawy dokumentu delegowania sędziego do pełnienia obowiązków w innym sądzie (art. 77 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) nie oznacza nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 4 k.p.c.
W rozpoznawanej sprawie na skutek spowodowanego przez skazanego wypadku drogowego pokrzywdzony A. K. doznał obrażeń ciała określonych w art. 157 § 1 k.k., pokrzywdzony K. K. ciężkiej choroby realnie zagrażającej jego życiu, zaś pokrzywdzony A. K. zmarł w wyniku doznanych obrażeń, a zatem oczywistym jest, iż czyn skazanego wyczerpał równocześnie znamiona zarówno art. 177 § 1 k.k. jak i art. 177 § 2
Stosownie do dyspozycji art. 108 § 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przedawnienie dyscyplinarne przewinienia wyczerpującego jednocześnie znamiona przestępstwa nie może nastąpić wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego; zatem wszczęcie i prowadzenie postępowania dyscyplinarnego jest dopuszczalne w całym
Ustawowe uprawnienie Ministra Sprawiedliwości do delegowania sędziego do pełnienia obowiązków sędziego w innym sądzie (art. 77 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) może być w jego zastępstwie (art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, tj. Dz. U. z 2003 r., Nr 24, poz. 199 ze zm.) albo z jego upoważnienia (art
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241 § 1 k.p.c.) nie przysługuje od postanowienia sądu przełożonego oddalającego zażalenie na postanowienie o ukaraniu karą porządkową na podstawie art. 49 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).
Prezes sądu dyscyplinarnego jest uprawniony do wydania zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej (art. 80 § 2b ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) z uwagi na to, że wniosek ten jest „oczywiście bezzasadny”, nie tylko mając na względzie oczywisty brak podstaw faktycznych do
Każde pozbawienie wolności sędziego wymaga odrębnego zezwolenia sądu dyscyplinarnego; wyjątek stanowi zatrzymanie przewidziane w art. 181 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w art. 80 § 1 u.s.p., będące konsekwencją ujęcia sędziego na gorącym uczynku przestępstwa.
Przeszkoda prawna - w postaci sędziowskiego immunitetu formalnego - wywołująca spoczywanie okresu przedawnienia (art. 104 § 1 k.k. w zw. z art. 80 § 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 99, poz. 1001), zachodzi dopiero wtedy, gdy sąd dyscyplinarny w sposób prawomocny odmówi zezwolenia na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej.
1. Popełnienie przez sędziego przewinienia dyscyplinarnego, którego opis odpowiada ustawowym znamionom czynu zabronionego stypizowanego jako przestępstwo umyślne (przykładowo: prowadzenia w ruchu lądowym pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości), stanowi wyraz tak rażącego lekceważenia porządku prawnego, że z reguły powoduje utratę kwalifikacji do sprawowania urzędu sędziego, niezależnie od oceny
odmawia podjęcia uchwały.
Uprawnienie do delegowania sędziego do pełnienia obowiązków sędziego w innym sądzie (art. 77 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przysługuje wyłącznie Ministrowi Sprawiedliwości i nie może być przenoszone na inne osoby. Tylko w razie nieobsadzenia stanowiska Ministra Sprawiedliwości lub jego czasowej niezdolności do wykonywania obowiązków
Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 73, poz. 484 ze zm.) postępowanie o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 lat, podlega umorzeniu także wówczas, gdy w dniu wejścia w życie tej ustawy toczyło się przed Sądem Najwyższym.
Sędziemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie określone w art. 94a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), nie przysługuje natomiast renta z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W razie śmierci sędziego w stanie spoczynku jego rodzinie nie przysługuje odprawa pośmiertna (art. 101 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).
Konstytucyjne zagwarantowanie prawa sędziego do wynagrodzenia albo uposażenia w stanie spoczynku decyduje o wskazaniu w uchwale Krajowej Rady Sądownictwa podjętej na podstawie art. 70 § 1 w związku z art. 73 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) takiej daty przeniesienia sędziego w stan spoczynku, aby sędzia nie był w żadnym okresie
Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa o przeniesieniu sędziego w stan spoczynku z powodu choroby lub utraty sił (art. 70 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) jest skuteczna z chwilą jej podjęcia i doręczenia zainteresowanemu sędziemu, mimo wniesienia od niej odwołania do Sądu Najwyższego. W takiej sytuacji nie stosuje się 'odpowiednio'
Użycie w przepisie art. 167 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) sformułowania w trybie dokonanym i czasie przeszłym („nie pozwalały”) oznacza, że przy ocenie dopuszczalności podjęcia decyzji o wyznaczeniu ławnika do rozpoznania sprawy uwzględniać należy stan prawny, pod rządami którego określona osoba nabyła ten status, to jest stan
Stosunek służbowy asesora sądowego, którym nie można było być dłużej niż trzy lata (art. 114 § 4 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), rozwiązywał się z upływem tego okresu, chyba że miało miejsce niebudzące wątpliwości przedłużenie trwania stosunku służbowego do dnia zakończenia procedury uzyskania
Przepis art. 70 § 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 117, poz. 753 ze zm.) nie stanowi podstawy przyznania sędziemu wojskowego sądu garnizonowego dodatku funkcyjnego przewidzianego w sądzie rejonowym dla stanowiska przewodniczącego wydziału (kierownika sekcji).
Dopuszczalny jest kolejny wniosek o wyrażenie przez Krajową Radę Sądownictwa zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego po ukończeniu 65 roku życia, który powinien być złożony najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem okresu, na jaki sędzia uzyskał zgodę Rady w wyniku rozpoznania poprzedniego wniosku (art. 69 § 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr
Sędzia uzyskujący uposażenie w stanie spoczynku nie ma prawa do wypłaty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Prokurator, który wystąpił do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska po ukończeniu 65 lat życia, pozostaje w służbie do czasu zakończenia postępowania, w tym postępowania przed Sądem Najwyższym, także przypadku, gdy złożył wniosek z naruszeniem terminu określonego w art. 69 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.
odmawia podjęcia uchwały.
1. Skierowanie sędziego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS na podstawie art. 70 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) jest czynnością dokonywaną w ramach stosunku służbowego, do której uprawniony jest prezes właściwego sądu. 2. Przez badanie, o którym mowa w art. 71 § 2 w związku z art. 70 § 2 Prawa o ustroju sądów powszechnych, należy
