ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie szczegółowych czynności sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych
1. Przepisy postępowania cywilnego nie dają podstaw do formułowania ogólnej i kategorycznej tezy, że w każdym przypadku, gdy zachodzi potrzeba zasięgnięcia opinii biegłych różnych specjalności, winni oni składać jedną wspólną opinię. Konieczność taką uzasadniać mogą okoliczności danej sprawy. Ocena kompleksowa jest wymagana szczególnie w tych sprawach, w których istnieje potrzeba ustalenia, czy naruszenie
Od wniosku o stwierdzenie zasiedzenia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności wzniesionych na nim budynków i innych urządzeń, pobiera się opłatę stałą określoną w art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 1025 ze zm.).
W razie uchylenia przez Sąd Najwyższy, na skutek zażalenia przewidzianego w art. 3941 § 11 k.p.c., wyroku sądu drugiej instancji uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania, sąd drugiej instancji może rozpoznać sprawę w tym samym składzie.
Wprawdzie z art. 241 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. nie wynika obowiązek sądu drugiej instancji poszukiwania dowodów ani też ich przeprowadzania z urzędu, lecz uzupełnienie postępowania dowodowego jest konieczne wówczas, gdy okoliczności sprawy wskazują na taką potrzebę, oczywiście pod warunkiem, że nie zachodzą przeszkody, o których mowa w art. 381 k.p.c.
Pomimo prawidłowego zabezpieczenia roszczeń na etapie zawierania kontraktu, nawet poprzedzonego dokonaniem pełnej weryfikacji kondycji gospodarczej partnera biznesowego, w praktyce obrotu gospodarczego czasem dochodzi do problemów z realizacją zawartego kontraktu. W większości przypadków wywiera to negatywny wpływ na rentowność firmy.
Interes prawny powoda, jako materialnoprawna przesłanka powództwa o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa (art. 189 k.p.c.), musi istnieć nie tylko w chwili wytoczenia powództwa, lecz warunkiem jego uwzględnienia jest istnienie tego interesu w chwili zamknięcia rozprawy - art. 316 § 1 k.p.c.
Przepisy postępowania cywilnego nie dają podstaw do formułowania ogólnej i kategorycznej tezy, że w każdym przypadku, gdy zachodzi potrzeba zasięgnięcia opinii biegłych różnych specjalności, winni oni składać jedną wspólną opinię. Konieczność taką uzasadniać mogą okoliczności danej sprawy. Ocena kompleksowa jest wymagana szczególnie w tych sprawach, w których istnieje potrzeba ustalenia, czy naruszenie
1. Art. 227 k.p.c. określa jedynie wolę ustawodawcy ograniczenia kręgu faktów, które mogą być przedmiotem dowodu w postępowaniu cywilnym. Z kolei art. 217 § 1 k.p.c. nie stanowi źródła obowiązku sądu, ale źródło uprawnień strony. Sąd nie może zatem dopuścić się obrazy art. 227 w związku z art. 217 § 1 k.p.c. Naruszenie art. 227 k.p.c. powinno się łączyć z naruszeniem art. 217 § 2 k.p.c., przez pominięcie
Przepis art. 4779 § 31 k.p.c. stosuje się w sprawie o jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.).
To, czy określone dzieło stworzone także z fragmentów dzieła innego, pierwotnego, jest opracowaniem dzieła w rozumieniu art. 2 u.p.a.p.p., czy też innego rodzaju dziełem niesamoistnym, należy do sfery ustaleń faktycznych, których można dokonać przy pomocy opinii biegłego, tak jak to miało miejsce w rozpoznawanej sprawie. Ustalenia w tym przedmiocie nie mogą być podważane w skardze o stwierdzenie niezgodności
Sąd opiekuńczy, orzekając umieszczenie dziecka w rodzinnej pieczy zastępczej, oznacza konkretną rodzinę zastępczą lub rodzinny dom dziecka.
Zgodnie z art. 365 § 1 i art. 366 k.p.c. powaga rzeczy osądzonej ma miejsce wówczas, gdy w sprawie wydane zostało prawomocne orzeczenie, którego skutkiem staje się wykluczenie ponownego wniesienia pomiędzy tymi samymi stronami powództwa opartego na tej samej podstawie faktycznej i prawnej. Rozwiązanie to umożliwia stabilizację wydanych orzeczeń, stanowiąc równocześnie jedną z gwarancji konstytucyjnego
Sąd drugiej instancji "rozpoznaje sprawę", a nie sam środek zaskarżenia. Sąd ten musi - niezależnie od treści zarzutów - dokonać ponownych, własnych ustaleń, a następnie poddać je ocenie pod kątem prawa materialnego. Sąd drugiej instancji ma pełną swobodę jurysdykcyjną, ograniczoną jedynie granicami zaskarżenia. W konsekwencji może, a jeżeli je dostrzeże - powinien, naprawić wszystkie naruszenia prawa
Przedsiębiorcy często są zmuszeni do występowania jako strona w postępowaniach sądowych. Procesy, których przedmiotem jest spór związany z działalnością gospodarczą, oznaczają dla tych przedsiębiorców duże wydatki. W opracowaniu przedstawiamy, czy i kiedy takie wydatki przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów podatkowych oraz jak powinny być one księgowane.
1. Wyrok wydany w sprawie dotyczącej interpretacji sytuacji prawnej przedsiębiorcy (art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) wiąże przedsiębiorcę i organ ubezpieczeń społecznych w zakresie stanu faktycznego stanowiącego jego podstawę (art. 366 Kodeksu postępowania cywilnego). 2. Zarejestrowanie działalności gospodarczej przez członka zarządu spółki prawa handlowego powiązanego z nią kontraktem
Przerwanie biegu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.c. następuje co do zasady w granicach żądania pozwu. Przedmiotowa zmiana powództwa, polegająca na tym, że powód występuje z nowym roszczeniem zamiast lub obok roszczenia pierwotnego (art. 193 § 3 k.p.c.), prowadzi do przerwania biegu przedawnienia, jednak w odniesieniu do nowego roszczenia przerwa nastąpi dopiero w chwili, gdy powód skutecznie
Przepis art. 871 § 3 k.p.c. należy interpretować w ten sposób, że w sprawach, w których obowiązuje wyłącznie zastępstwo Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną, nie jest dopuszczalne zastępowanie go przez jakikolwiek inny podmiot. Obejmuje to także czynności związane z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowane przed sądem niższej instancji, takie jak wniesienie skargi kasacyjnej.
Skarga na czynność komornika wniesiona do sądu niewłaściwego miejscowo podlega przekazaniu sądowi właściwemu postanowieniem (art. 200 § 1 k.p.c.); skargę wniesioną do sądu niewłaściwego miejscowo przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesioną z zachowaniem terminu.