Jeżeli kredyt zabezpieczony jest jednocześnie hipoteką i wekslem, sądowi nie wolno zasądzić należności z tytułu hipoteki, gdy wierzyciel rozpoczął dochodzenie należności wystawieniem nakazu zapłaty z weksla.
Test na normalność (adekwatność) związku przyczynowego daje wynik pozytywny, jeżeli prawdopodobieństwo wystąpienia szkody każdorazowo zwiększa się w obecności przyczyny badanej.
Zgodne z zasadami słuszności jest ustalenie w umowie zmiennej stopy oprocentowania kredytu a wskazane w umowie okoliczności, od których ma być uzależniona zmiana wysokości oprocentowania powinny być skonkretyzowane w taki sposób, aby w przyszłości mogła być dokonana ocena, czy rzeczywiście one wystąpiły i czy w związku z tym zmiana oprocentowania jest obiektywnie usprawiedliwiona.
Przepis art. 34 ust. 1 pkt 3 u.g.n. nie jest źródłem roszczenia najemcy o wykup lokalu mieszkalnego ani obowiązku Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego zawarcia w tym przedmiocie stosownej umowy. Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego mogą skutecznie zobowiązać się do zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w czasie trwania negocjacji z najemcą, któremu przysługuje
Causa superveniens wchodzi w rachubę wtedy, gdy szkoda powstałaby niezależnie od zdarzenia uzasadniającego odpowiedzialność, bowiem wywołało ją inne zdarzenie lub stan rzeczy. Zdarzenie to nie wpływa jednak bezpośrednio na sferę dóbr poszkodowanego, bo zostało pozbawione tej możliwości wskutek uprzedniego zadziałania zdarzenia powodującego powstanie odpowiedzialności. Causa superveniens kształtuje
Jeżeli sąd stwierdzi w trakcie oceny dokonywanej z urzędu, że klauzula ma charakter abuzywny, ma obowiązek poinformować o tym strony sporu i wezwać je do kontradyktoryjnego przedyskutowania tej okoliczności w sposób przewidziany w tym celu przez prawo procesowe. Nie tylko na pozwanych konsumentach spoczywa ciężar wykazania abuzywności postanowień zawartej przez strony umowy.
Roszczenie z tytułu nienależnego świadczenia nie ma charakteru odrębnego od roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Z art. 410 § 1 k.c., zgodnie z którym przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu stosuje się w szczególności do nienależnego świadczenia, wynika jednoznacznie, że spełnione muszą być wszelkie przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia, a więc musi istnieć zarówno wzbogacenie, jak i zubożenie
Art. 22 § 11 k.p. koresponduje z art. 3531 k.c. Obie normy zastrzegają, że zawarty przez strony stosunek prawny musi być pod względem celu i treści zgodny z jego właściwością (naturą). Ponadto, obydwa przepisy nie zawierają ograniczeń co do rodzaju umowy, którą strony mają zawrzeć, pod warunkiem, że będzie ona spełniała cechy charakterystyczne (elementy konstrukcyjne, essentialia negotii) przewidziane
1. Ustalenie szkody w postaci utraconych korzyści ma charakter hipotetyczny i polega na przyjęciu na podstawie okoliczności, które wystąpiły po okresie spodziewanego zysku, że zysk w okresie poprzednim zostałby osiągnięty. Istotne znaczenie ma zatem zbadanie zachowania się poszkodowanego tak przed, jak i po nastąpieniu zdarzenia szkodzącego. Szkoda taka musi być przez poszkodowanego wykazana z tak
1. Uzyskanie nienależnego świadczenia samoistnie wypełnia przesłankę powstania wzbogacenia, a spełnienie tego świadczenia przesłankę zubożenia i związku z tym nie zachodzi już potrzeba badania w procesie, czy i w jakim zakresie spełnione świadczenie wzbogaciło osobę, na której rzecz świadczono i czy majątek świadczącego uległ zmniejszeniu. 2. Świadomość obowiązku zwrotu bezpodstawnie wzbogaconego ma
Niewłaściwe odrzucenie przez sąd apelacyjny zarzutów dotyczących nieskutecznego wypowiedzenia umów kredytowych na podstawie prekluzji prowadzi do naruszenia prawa powoda do rzetelnego procesu sądowego oraz może skutkować błędnym rozstrzygnięciem co do istoty wymagalności wierzytelności objętych tytułami egzekucyjnymi.
Bieg przedawnienia zostaje przerwany każdym, w tym drugim i kolejnym wystąpieniem o zawezwanie do próby ugodowej, bez względu na to, czy rzeczywistą intencją wierzyciela inicjującego postępowanie przez sądem było dążenie do dochodzenia roszczenia, czy jedynie wywołanie skutku, o którym mowa w art. 123 § 1 pkt 1 k.c.
Osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności profesjonalnej w obszarze obrotu akcjami, zawierając umowę opcji nabycia akcji z przedsiębiorcą prowadzącym działalność finansową ma status konsumenta i objęta jest ochroną przewidzianą w Dyrektywie 93/13/EWG.
Nie można mówić o szkodzie, gdy firma przystępująca do konkursu o dofinansowania unijne nie dostarcza na czas aktualnego zaświadczenia z ZUS o niezaleganiu ze składkami, gdyż sama swoim działaniem uniemożliwia zawarcie umowy o dofinansowanie.
O uznaniu niewłaściwym, przerywającym bieg przedawnienia w myśl art. 123 § 1 pkt 2 k.c., można mówić dopiero wtedy, gdy łącznie spełnione są dwie niezależne przesłanki: zobowiązany oświadczył, że jest dłużnikiem, a uprawniony powziął przy tej okazji uzasadnione przekonanie, że dłużnik świadczenie spełni.
Zgoda inwestora, wymagana przez art. 6471 § 2 i 3 k.c., może być wyrażona przez każde zachowanie, które ujawnia ją w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Niezależnie od tego zgodę uważa się za wyrażoną w razie ziszczenia się przesłanek określonych w art. 6471 § 2 zd. 2 k.c.
Wykonawca zamówienia publicznego musi przed sądem udowodnić, że żądano od niego zawarcia kontraktu zawierającego postanowienia, które odbiegały od specyfikacji indywidualnych warunków zamówienia. Jeżeli tego nie zrobi, w razie niepodpisania umowy straci wadium.
