Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. II SA/Po 257/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 28 listopada 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Protokolant st.sekr.sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] listopada 2019 roku sprawy ze skargi A. G. i P. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2019 r. Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] znak [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących kwotę [...]- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2018 r., nr [...], Wójt Gminy [...] działając na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073 ze zm.; dalej: "u.p.z.p.") oraz art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: "K.p.a."), po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r., zmienionego pismem z dnia [...] listopada 2017 r., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie siedmiu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących na działkach o nr ewid. [...], [...], [...], [...] i [...], położonych w obrębie geodezyjnym [...], gmina [...].

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 u.p.z.p. przeprowadził na obszarze wyznaczonym zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., nr 164, poz. 1588; dalej: "R.w.n.z.") w odległości trzykrotnej szerokości frontowej granicy terenu objętego wnioskiem, nie mniejszej jednak niż 50,0 m, tj. 360,0 m (3 x 120,0 m). Za front przyjęto część terenu, który przylega do drogi, z której odbywa się główny wjazd lub wejście na teren. Wyznaczony obszar analizowany jest wystarczający dla właściwego określenia funkcji i cech zabudowy i zagospodarowania terenu, gdyż stanowi spójność urbanistyczną planowanej inwestycji z obiektami budowlanymi istniejącymi w sąsiedztwie.