Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Łd 1058/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 26 października 2022 r. nr SKO.4150.484-485.2022 SKO.4150.494-495.2022 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. ał

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 października 2022 r., nr SKO.4150.484-485.2022 SKO.4150.494-495.2022, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2000), dalej jako: "k.p.a.", i art. 59 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 503 ze zm.), dalej jako: "u.p.z.p.", utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 16 września 2022 r., nr DPRG-UA-IX.l 179.2022, w sprawie ustalenia warunków zabudowy.

Jak wynika z akt sprawy, Prezydent Miasta Łodzi decyzją z dnia 16 września 2022 r., po rozpoznaniu wniosku M.B., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażami, budynku usługowego, niezbędnych urządzeń budowlanych i infrastruktury technicznej, przewidzianej do realizacji w Ł. przy ul.[...] oraz ul. [...] i [...], na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...] oraz fragmentach działek drogowych nr [...], [...], [...] (ul. [...]) i nr [...], [...] (ul. [...]), w obrębie [...].

Odwołania od powyższej decyzji złożyli: M.H. i M.H.1., M.B.1. i K.K.

W odwołaniu M.H. i M.H.1. wskazali, że decyzja narusza art.61 ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem ust. 5 u.p.z.p., art. 61 ust. 1 pkt u.p.z.p., jak i § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymogów dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., poz. 1588 ze zm.), dalej jako: "rozporządzenie". W uzasadnieniu odwołujący wskazali, że z przedłożonych przez wnioskodawcę zapewnień o dostawie mediów wynika, że aby zasilić planowany obiekt, trzeba przebudować sieć wodnokanalizacyjną, ciepłowniczą i wybudować stację transformatorową. Z korespondencji z Zarządem Dróg i Transportu wynika, że przy takiej inwestycji konieczna jest przebudowa ulic [...] i [...] - chodniki i uliczny system parkowania. Zdaniem odwołujących, świadczy to jednoznacznie, że w ocenie gestorów istniejąca infrastruktura jest niewystarczająca i wymaga poważnej rozbudowy. Problem ten mógłby zostać rozwiązany, gdyby wnioskodawca przedstawił opisane w art. 61 ust. 5 u.p.z.p. umowy z właściwymi jednostkami organizacyjnymi - gestorami infrastruktury. Wnioskodawca nie podpisał i nie przedstawił takich umów. Planowana inwestycja nie jest małym obiektem, do którego wystarczy doprowadzić przyłącza z istniejących sieci, wymagają one rozbudowy, co wiąże się z zapewnieniem ich zasilenia, poważnymi inwestycjami i dysponowaniem zewnętrznymi nieruchomościami na cele budowlane - jest to operacja poważna, długotrwała i niepewna - nie można jej zbagatelizować. Stanowisko organu, iż etap ten należy przenieść na okres opracowywania projektu (po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy) i uzyskiwania pozwolenia na budowę, nie znajduje potwierdzenia w ustawie, ponieważ to ona określa zasady ustanawiania warunków zabudowy. Natomiast etap projektowania i budowy określa Prawo budowlane. Zawarte w decyzji zapisy o ustanowieniu warunków zabudowy dla przebudowy chodnika i budowy zatok postojowych w aktualnym brzmieniu nie są obowiązkowe, a jedynie fakultatywne i nie muszą zostać zrealizowane przez inwestora. W kwestii infrastruktury wniosek jest zatem rażąco niekompletny, a decyzja została wydana z naruszeniem art. 61 ust. 3 u.p.z.p. Ponadto, odwołujący zarzucili organowi niekonsekwencję w odniesieniu do kwestii uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych, stąd - zdaniem odwołujących - warunki konieczne do wydania decyzji o warunkach zabudowy nie zostały spełnione. W ocenie odwołujących, wyznaczony w sprawie obszar analizowany jest niezgodny z przepisem § 3 ust. 2 rozporządzenia, bowiem granica analizowanego obszaru została określona jako trzykrotna szerokość sumy działek znajdujących się od strony ul. [...]. Suma szerokości dwóch działek to szerokość terenu inwestycji, tymczasem rozporządzenie jednoznacznie stanowi o szerokości frontu działki. Z uwagi na fakt, że teren objęty wnioskiem przylega do dwóch ulic o jednakowej randze, nie można określić jednoznacznie frontu tego obszaru. Właściwym jest uzależnienie granic obszaru objętego wnioskiem od szerokości poszczególnych działek wchodzących w jego skład. Właściwy zakres przedstawiono na załączniku graficznym. Jednocześnie wykazano, iż z ul. [...] nie są dostępne nieruchomości posiadające zabudowę wielorodzinną, która była przedmiotem wniosku.