Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Ol 245/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Chybicki Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2019 r. sprawy ze skarg B. P., S. P., Spółki A na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargi.

Uzasadnienie

Z akt administracyjnych przekazanych wraz ze skargą wynika, że w wyniku rozpoznania wniosku spółka A z dnia "[...]" Starosta decyzją z dnia "[...]", działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.), zatwierdził projekt budowlany i udzielił wnioskodawcy pozwolenia na budowę obejmującego stację bazową telefonii komórkowej operatora spółka A, położoną na działce nr "[...]" przy ul. A w A. Starosta stwierdził, że wniosek inwestora spełnia wszystkie wymogi przewidziane przepisami Prawa budowlanego, w szczególności projekt jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu objętego inwestycją, który został uchwalony uchwałą Rady Miejskiej z dnia 11 maja 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2012 r. poz. 1907).

Od decyzji tej złożyli odwołanie B. P., S. P. oraz spółka B, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj. art. 64 w zw. z art. 40, art. 8 w zw. z art. 10 § 1, art. 7 w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 80 oraz art. 7 w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.), zwanej dalej: K.p.a. Odwołujący zarzucili też naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 z późn. zm.), poprzez niewłaściwą wykładnię polegającą na wydaniu pozwolenia na budowę w stosunku do obiektu budowlanego, który narusza uzasadnione interesy osób trzecich.