Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Łd 265/19
Budowlane prawo
Dnia 19 czerwca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Agnieszka Grosińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Protokolant asystent sędziego Daria Przybylska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 roku sprawy ze skargi M. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę. A. P.
Uzasadnienie
II SA/Łd 265/19
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją Nr [...] z dnia [...] r. Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił A sp. z o. o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej sieci A wraz z wewnętrzną linią zasilenia energetycznego, na nieruchomości położonej w miejscowości S. na terenie gminy Ł.
W toku prowadzonego przez organ I instancji postępowania zastrzeżenia do planowanej inwestycji zgłosił M.S., właściciel nieruchomości sąsiednich o nr ewid. 88, 89 i 90, reprezentowany przez Z. S. Strona poinformowała Starostę [...] o planowanej budowie obiektów mieszkalnych na ww. nieruchomościach, zwróciła również uwagę na zmniejszenie wartości pobliskich nieruchomości w związku z planowanym zamierzeniem budowlanym.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Starosta [...] wyjaśnił, że niezabudowane działki o nr ewid. 88 i 89 w rejonie występowania wiązek promieniowania emitowanego przez anteny znajdują się na terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem RZ. Dla tych terenów ww. plan miejscowy zakazuje realizacji nowej zabudowy zagrodowej i dopuszcza jedynie adaptację istniejących budynków. Ponadto z dokumentacji załączonej przez inwestora wynika, że obszar oddziaływania obiektu w kontekście występowania pola o poziomie wyższym niż 0,1 W/m2 zlokalizowany jest nad sąsiednimi działkami na poziomie od +51,3 do +56,2 m n. p. t., czyli powyżej poziomu dostępnego dla ludności. Równocześnie rozpatrywana instalacji radiokomunikacyjna nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (brak obowiązku uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach). Mając na uwadze kompletność złożonej przez Inwestora dokumentacji oraz zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, organ I instancji nie znalazł podstaw do uwzględnienia zastrzeżeń M. S. i udzielił wnioskowanego pozwolenia na budowę.