Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 18 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Rz 957/18
Planowanie przestrzenne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Maciej Kobak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2018 r. sprawy ze skarg S. F. i T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego -skargi oddala-
Uzasadnienie
Przedmiotem skarg S.F. i T.K. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego dalej "Kolegium", z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Kolegium decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie masztu teleinformatycznego transmisji danych o nazwie "[...]" wraz z realizacją urządzeń budowlanych, zlokalizowanej na części działki nr ewid. 233 w Ś.K., gm. [...], obejmującej budowę wieży kratowej o wysokości do 55m. n.p.t., urządzeń zewnętrznych posadowionych na ramie obok wieży o wymiarach: (1m x 5m x 2m) x 2 i rezerwa: 1m x 5m x 2m oraz stacji bezobsługowej i ogrodzenia. Kolegium wskazało, iż decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego została wydana z rażącym naruszeniem prawa, bowiem brak jest podstaw prawnych do uznania, iż inwestycja objęta wnioskiem inwestorskim jest inwestycją celu publicznego, nie określa m.in. wymagań dotyczących ochrony środowiska, nie bada zasięgu oddziaływania planowanej inwestycji oraz nie określa warunków dotyczących ochrony osób trzecich.
W następstwie rozpoznania wniosku T.K. o ponowne rozpatrzenie sprawy Kolegium decyzją z dnia [...] maja 2013 r., utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2013 r.
Zdaniem Kolegium zarówno złożony w sprawie wniosek, a co za tym idzie również decyzja Burmistrza Miasta i Gminy [....] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nie określają w jaki sposób planowana inwestycja będzie realizowała cel publiczny. Organ zatem rażąco naruszył art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (aktualny tekst jednolity 2018 poz. 1945 ze zm. dalej "u.p.z.p.") z uwagi na to, że z uwagi na fakt, iż w sposób nieuprawniony zakwalifikował inwestycję do inwestycji celu publicznego. Ponadto w sposób rażący naruszony został art. 54 pkt 2 u.p.z.p., bowiem decyzja nie określa warunków i szczegółowych zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych, tj. przepisów o ochronie środowiska. Do takich należy art. 71 ust. 2 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zgodnie z którym uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla planowanych: 1) przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko; 2) przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Organ I instancji nie ustalił wpływu inwestycji na środowisko i tego czy inwestycja będzie mogła znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Nie do zaakceptowania jest stanowisko Burmistrza Miasta i Gminy [...], który w rozstrzygnięciu decyzji z dnia [...] kwietnia 2012 r. wyłącznie określił: rodzaj inwestycji - maszt teleinformatyczny transmisji danych oraz parametry "urbanistyczne", tj. wysokość masztu oraz ram zlokalizowanych obok wieży. W decyzji winny znaleźć się parametry techniczne, które determinują kwalifikację inwestycji.