Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Łd 322/16

Dnia 3 sierpnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień, Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, , Protokolant Sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 roku sprawy ze skargi I. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] nr [...]:

1) umarzającą postępowanie z wniosków R. W., W. C., R. M., Z. A., P. P., P. J., R. T., R. K., M. A., L. C., E.K., D. K., A. Z., A. Z., A. K., A. J., A. J., K. Z., K.M. i E. K. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy D. z dnia [...], nr [...], znak: [...] o ustaleniu z wniosku T. Ł. lokalizacji inwestycji celu publicznego dla budowy obiektu infrastruktury technicznej na terenie ozn. nr ewid. dz. 366/7, 371/4, 436, 442, 493/1, 494, 528/1, 530, 542 w obrębie geodezyjnym [...],

2) odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy D. z dnia [...], nr [...], znak: [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego z wniosków C. S., M. J., M. J., M. J., M. Ł., A. J., K. S., K. S., I. T., I. W., G. W., G. C., F. Ł., A. M., B. S., R. D..

Uzasadniając decyzję z dnia [...] w odniesieniu do punktu 2, odmowy stwierdzenia nieważności organ wyjaśnił, iż nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa w sytuacji, gdy brzmienie przepisu nasuwa jakiekolwiek wątpliwości interpretacyjne lub też przepis nie rozstrzyga wprost spornej kwestii, a jego wykładnia jest kształtowana przez orzecznictwo sądów (organów administracji publicznej). W ocenie organu, spór co do wykładni przepisu prawa materialnego nie może stanowić przesłanki do uznania, że decyzja ostateczna została wydana z rażącym naruszeniem prawa i stwierdzenia nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej k.p.a. Organ podkreśli, iż w orzecznictwie zarówno sądów administracyjnych, jak i organów administracyjnych, nie było jednolitości co do wykładni art. 6 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm., dalej u.g.n), w wyniku której w części orzeczeń Wojewódzkich Sądów Administracyjnych prezentowano pogląd, że elektrownia wiatrowa jest inwestycją celu publicznego, a organy administracyjne wówczas również przyjmowały, że elektrownia wiatrowa należy do inwestycji celu publicznego. Potraktowanie inwestycji obejmującej budowę elektrowni wiatrowej jako inwestycji celu publicznego nie pozostaje bowiem w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu art. 6 pkt 2 u.g.n. Spór co do kwalifikowania elektrowni wiatrowych brany jest również pod uwagę w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, w którym stwierdza się, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji ze względu na występującą wcześniej w dacie jej wydania niejednolitość w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz organów administracji co do wykładni art. 6 pkt 2 i 4 u.g.n, w wyniku której w części orzeczeń prezentowano pogląd, że elektrownia wiatrowa jest inwestycją celu publicznego.