Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. II SA/Ol 17/18

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 31 maja 2017 r. spółka A złożyła do Starostwa Powiatowego wniosek o udzielenie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej A w postaci wieży typu A o wysokości całkowitej 49,3 m n.p.t. wraz z antenami sektorowymi, radioliniowymi, urządzeniami sterującymi, zasilającymi oraz zasilaniem elektrycznym na nieruchomości nr "[...]" obr. A m. A przy ul. A.

Postanowieniem z dnia "[...]", wydanym na podstawie art. 35 Prawa

budowlanego, starosta nałożył na inwestora obowiązek usunięcia nieprawidłowości poprzez doprowadzenie do zgodności z ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego miasta A, zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta nr XVI/182/2012 z dnia 27 czerwca 2012 r. W planie tym teren inwestycji posiada przeznaczenie podstawowe zabudowa jednorodzinna, a jako uzupełniające usługi nieuciążliwe. Na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną dopuszcza się lokalizację infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu, tj. lokalizację instalacji radiokomunikacyjnej wraz z konstrukcją wsporczą do wysokości 5m - projektowana stacja posiada wysokość 49,3 m.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 25 lipca 2017 r. inwestor poprzez pełnomocnika wyjaśnił, że projektowana stacja jest zgodna z ustaleniami planu. Zlokalizowana jest na terenie zabudowy mieszkaniowo - usługowej, z przeznaczeniem podstawowym zabudowa jednorodzinna, zaś uzupełniającym usługi nieuciążliwe. Zgodnie z załączoną do projektu analizą, rozpatrywana stacja bazowa nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Inwestycja nie ograniczy użytkowania działek sąsiednich oraz nie powoduje uciążliwości wykraczających poza teren działki inwestycyjnej. Art. 46 ustawy o wspieraniu rozwoju usług sieci telekomunikacyjnych mówi o infrastrukturze telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu, tj. lokalizacji instalacji