Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 lipca 2017 r., sygn. VII SA/Wa 1973/16

Nadzór budowlany

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, , Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Sawicka-Bożek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2017 r. sprawy ze skargi M.F. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej M. F. kwotę 980 zł (dziewięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] decyzja z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...], na podstawie m.in. art. 49b ust. 1, ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290) i art. 104 k.p.a. - nakazał M. F. rozbiórkę samowolnie wybudowanego budynku gospodarczego o konstrukcji drewnianej (5 x 3,9 m), na działce nr [...] w [...]gm. [...].

Organ wskazał, że dla działki nr ew. [...] nie ma obowiązującego planu zagospodarowania i założeń do planu, co wynika z pisma Wójta Gminy [...] z dnia [...].12.2014 r. Z uwagi na fakt, że przedmiotem postępowania jest legalność budynku gospodarczego o pow. zab. do 25 m, należy zastosować Prawo budowlane z 1994 r.

Dalej organ przytoczył art. 30 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy i wskazał na konieczność sprawdzenia, czy lokalizacja budynku jest zgodna z przepisami o planowaniu przestrzennym oraz rozporządzeniem z dnia 12 kwietnia 2002 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422) w zakresie odległości od lasu. Z uwagi na to, że budynek gospodarczy nie jest przeznaczonym na pobyt ludzi, należy go zakwalifikować do budynków PM, zgodnie z § 209 warunków technicznych. Zgodnie z § 271 ust. 8 rozporządzenia, najmniejszą odległość budynków ZL, PM, IN od granicy lasu należy przyjmować, jak odległość ścian tych budynków od ściany budynku ZL z przekryciem dachu rozprzestrzeniającym ogień, z kolei z § 271 ust. 2 wynika, że jeżeli jedna ze ścian zewnętrznych usytuowana od strony sąsiedniego budynku lub przekrycie dachu jednego z budynków jest rozprzestrzeniające ogień, wówczas odległość określoną w ust. 1 należy zwiększyć o 50%. Z § 271 ust. 1 wynika, że minimalna odległość między ścianami budynków ZL i PM wynosi 8 m.