Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. II SA/Lu 1131/16

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec Sędzia NSA Maria Wieczorek - Zalewska Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...]. Wójt Gminy K. po rozpoznaniu wniosku K. C. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem w bryle budynku wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu, na terenie działki o nr ewid.[...] w K. . W motywach uzasadnienia decyzji podano, że godnie z art. 61 ust.1 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r., o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 778) ustalenie warunków zabudowy możliwe jedynie w przypadku, gdy co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu ( pkt 1 ); teren ma dostęp do drogi publicznej ( pkt 2 ); istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego ( pkt 3 ); teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 ( pkt 4 ); decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi ( pkt 5 ). Stosownie natomiast do §3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r., w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1588) w celu ustalenia wymagań dla nowej zabudowy i zagospodarowania terenu właściwy organ wyznacza wokół działki budowlanej, której dotyczy wniosek o ustalenie warunków zabudowy, obszar analizowany i przeprowadza na nim analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dokonana przez organ analiza dowiodła, że w terenie analizowanym występuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Pozwala zatem na określenie wymagań dotyczących zamierzenia inwestycyjnego określonego we wniosku w zakresie kontynuacji funkcji. Spełnione ssą wymagania dotyczące kontynuacji parametrów i intensywności wykorzystania terenu, linii zabudowy oraz formy i gabarytów budynków. Zdaniem organu planowana inwestycja nie spełnia jednak wymogu określonego w art. 61 ust.1 pkt. 4 ustawy. Według wypisu z rejestru gruntów działka nr ewid.[...] położona jest na gruntach rolnych klasy Rllla oraz RIIIb. Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2015 poz. 1338): "przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III — wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, z zastrzeżeniem ust. 2a". Zgodnie z tym przepisem nie wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III, jeżeli grunty te spełniają łącznie następujące warunki: 1) co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy; 2) położone są w odległości nie większej niż 50 m od granicy najbliższej działki budowlanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782, z późn. zm.); 3) położone są w odległości nie większej niż 50 metrów od drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, 774 i 870); 4) ich powierzchnia nie przekracza 0,5 ha, bez względu na to, czy stanowią jedną całość, czy stanowią kilka odrębnych części. W ocenie organu nie został spełniony warunek wymieniony w art. 7 ust. 2a pkt 3, co oznacza konieczność uzyskania zgody o jakiej mowa w art. 61 ust.1 pkt.4 ustawy. Organ zaznaczył, że w planie miejscowym, który utraci! moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, obszar objęty decyzją określony liniami rozgraniczającymi inwestycji A-B-C-D przeznaczony był pod tereny upraw polowych - RP, zatem nie został poddany procedurze zmiany przeznaczenia gruntów rolnych na nierolnicze. Ponieważ wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 61 ust. pkt 1-5 należało wydać decyzję odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla wnioskowanej inwestycji.