Wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 października 2015 r., sygn. II SA/Łd 485/15

Dnia 21 października 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, , Protokolant Pomocnik sekretarza Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2015 roku sprawy skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpoznaniu odwołania A. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A A. J., uchyliło decyzję Burmistrza K. z dnia [...], nr [...] o odmowie ustalenia warunków zabudowy i odmówiło ustalenia warunków zabudowy.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:

Burmistrz K. decyzją z dnia [...], po rozpoznaniu wniosku A. J., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy 1,5 MW w zabudowie produkcyjnej na części działek o nr ewid. 40 i 41, obręb [...], gmina K.. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 roku, poz. 647 ze zm., dalej jako: "u.p.z.p."). W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż w sprawie nie został spełniony warunek określony w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., bowiem planowana inwestycja to forma zabudowy produkcyjnej, której istnienia w obszarze analizowanym organ nie stwierdził. Planowane przedsięwzięcie to nie urządzenie infrastruktury technicznej.

W odwołaniu od powyższej decyzji A. J. wskazał, iż nie kwestionuje kwalifikacji planowanego przedsięwzięcia, jako formy zabudowy przemysłowej, jednak przemysłowy charakter inwestycji dotyczy jedynie prądu, a nie uciążliwych zamian architektonicznych. Inwestycja jest czasowa i w pełni odwracalna, sposób rozstawienia stelaży z fotoogniwami umożliwia kontynuowanie upraw rolnych. W bliskim sąsiedztwie istnieje duży obiekt przemysłowy. Zdaniem autora odwołania planowana inwestycja może bezkolizyjnie współistnieć z obecną już funkcją istniejącej zabudowy, a charakter nowej zabudowy nie ograniczy w przyszłości dotychczasowego sposobu użytkowania sąsiedniego terenu. Z tych powodów odwołujący wnioskował o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.