Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 września 2016 r., sygn. II SA/Ol 403/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant referent Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2016 r. sprawy ze skargi A. M. i J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy G - na wniosek T. L. i A. B-L - ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego (gastronomia) na działce oznaczonej numerem "[...]" w obrębie ewidencyjnym S, gmina G.

Na skutek wniesionego odwołania decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu wskazano, że organ I instancji nie uzasadnił przyjętej wielkości obszaru analizowanego, nie dokonał właściwej analizy wymogu kontynuacji funkcji nieruchomości. Zakwestionowano także ustalone w decyzji parametry dotyczące wskaźnika wielkości powierzchni nowej zabudowy, a także sposób wyznaczenia linii zabudowy.

Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy G ponownie ustalił warunki zabudowy dla budowy budynku gastronomii w zabudowie wolnostojącej na terenie działki oznaczonej nr "[...]" w obrębie ewidencyjnym S, gmina G. W uzasadnieniu decyzji opisano przebieg postępowania. Podano, że dla przedmiotowego terenu brak jest obwiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także brak jest obowiązku sporządzenia takiego planu. Wskazano, że zgodnie z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 199 ze zm - stan prawny obowiązujący na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.p.z.p.) dokonano analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych oraz stanu faktycznego i prawnego, a także dokonano wymaganych prawem uzgodnień z właściwymi organami. Stwierdzono, że planowane zamierzenie inwestycyjne spełnia przesłanki określone w art. 61 ust. 1 u.p.z.p.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00