Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2015 r., sygn. IV SA/Wa 420/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.), Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska, sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2015 r. sprawy ze skargi J. K., E. K. oraz P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez J. K., P. K. oraz E. K. (obecnie E. K.) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] czerwca 2014 r. Nr [...], ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zadaszonych [...], które mają powstać na użytek planowanej inwestycji budynku tj. budynku przedszkola ze świetlicą edukacyjną oraz częścią mieszkalną i niezbędną infrastrukturą techniczną na działce nr ew. [...] położonej przy ul. [...] na terenie Gminy M. w obrębie geodezyjnym [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał na następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Organ pierwszej instancji w dniu [...] grudnia 2014 r. wydał powyżej opisaną decyzję. Od decyzji zostało wniesione odwołanie przez J. K., P. K. oraz E. K., reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, który zaskarżonej decyzji zarzucił:

1/ naruszenie art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 2 pkt 1 powyższej ustawy poprzez nieuwzględnienie sformułowanej w przepisie art. 61 ust. 1 tzw. zasady dobrego sąsiedztwa oraz wydanie decyzji o warunkach zabudowy mimo braku spełnienia przesłanek wynikających z tego przepisu; szczególnie zaś zignorowanie zupełnie innego ukształtowania istniejącego i planowanego obiektu oraz jego przeznaczenia,

2/ naruszenie § 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przez sporządzenie pobieżnej i niekompletnej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, oraz części graficznej; a także poprzez nieuwzględnienie innej powierzchni zabudowy na obu działkach,